عنوان مقاله :
اثربخشي شفقت درماني مبتني بر ذهن آگاهي معنوي بر اميد به زندگي، افسردگي و افكار ناكارآمد زنان داراي تجربه بيماري مولتيپل اسكلروزيس
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Mindfulness-Based Compassion Therapy on Life Expectancy, Depression and Dysfunctional Thoughts of Women with Multiple Sclerosis
پديد آورندگان :
رجائي، سميه دانشگاه آزاد اسلامي واحد خميني شهر، خميني شهر، ايران , سدرپوشان، نجمه دانشگاه آزاد اسلامي واحد خميني شهر - گروه مشاوره، خميني شهر، ايران
كليدواژه :
شفقت درماني مبتني بر ذهن آگاهي , اميد به زندگي , افسردگي , افكار ناكارآمد مولتيپل اسكلروزيس
چكيده فارسي :
هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي شفقت درماني مبتني بر ذهن آگاهي معنوي بر اميد به زندگي، افسردگي و افكار ناكارآمد زنان داراي تجربه بيماري مولتيپل اسكلروزيس بود.
مواد و روش ها: ژوهش حاضر نيمه تجربي و جامعه آماري شامل زنان داراي بيماري مولتيپل اسكلروزيس شهر اصفهان در سال 1399 بود. نمونهگيري بهصورت در دسترس بود كه 30 نفر از بيماران انتخاب شدند و بهصورت تصادفي در دو گروه آزمايش(15نفر) و كنترل(15نفر) قرار گرفتند. دراين پژوهش از پرسشنامه اميد به زندگي اشنايدر (1991)، پرسشنامه افسردگي بك (1971) و مقياس نگرش هاي ناكارآمد وايزمن و بك (DAS-26) (1978) استفاده شد. درمان شفقت مبتني بر ذهن آگاهي برگرفته از كتاب فلاح و ايوبي(1397) بهصورت 8 جلسه 90دقيقه اي مجازي انجام شد. كليهي دادههاي جمعآوريشده 21 SPSS و با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي داده ها تحليل شد.
يافته ها: يافته ها نشان داد شفقت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر اميد به زندگي، افسردگي و افكار ناكارآمد زنان داراي تجربه بيماري مولتيپل اسكلروزيس گروه آزمايشي تأثير داشته است(05/.P<).
نتيجه گيري: نتايج نشان داد درمان شفقت مبتني بر ذهن آگاهي ميتواند درمان بر بيماران مولتيپل اسكلروزيس تاثير گذار باشد.
چكيده لاتين :
Purpose: The aim of this study was to evaluate the
effectiveness of compassion therapy based on spiritual
awareness on life expectancy, depression and dysfunctional
thoughts of women with multiple sclerosis.
Materials and Methods: The present study was quasiexperimental and the statistical population included women
with multiple sclerosis in Isfahan in 1399. Sampling was
available as 30 patients were selected and randomly divided
into experimental (n = 15) and control (n = 15) groups. In this
study, Schneider (1991) Life Expectancy Questionnaire, Beck
Depression Inventory (1971) and Weisman and Beck
Ineffective Attitudes Scale (DAS-26) (1978) were used.
Mindfulness-based compassion treatment based on the book
Fallah and Ayoubi (1397) was performed in 8 virtual 90-
minute sessions. All collected data were analyzed using SPSS
21 descriptive and inferential statistics.
Findings: The results showed that mindfulness-based
compassion therapy had an effect on life expectancy,
depression and dysfunctional thoughts of women with
multiple sclerosis in the experimental group (P <0.05).
Conclusion: The results showed that mindfulness-based
compassion therapy can be effective in patients with multiple
sclerosis.