عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش پيش از ازدواج مبتني بر برنامه پيشگيري و بهبود رابطه (PREP) بر باورهاي ارتباطي و نگرش به ازدواج زوجين در آستانه ازدواج
پديد آورندگان :
عظيمي خويي، آرزو دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم و تحقيقات - گروه مشاوره، تهران، ايران , زهراكار، كيانوش دانشگاه خوارزمي - گروه مشاوره، تهران، ايران , احمدي، خدابخش دانشگاه علوم پزشكي بقيه الله (عج) - گروه مشاوره، مركز تحقيقات علوم رفتاري، تهران، ايران
كليدواژه :
مشاوره پيش از ازدواج , برنامه پيشگيري و بهبود رابطه , باورهاي ارتباطي , نگرش به ازدواج
چكيده فارسي :
هدف: اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي آموزش پيش از ازدواج مبتني بر برنامه پيشگيري و بهبود رابطه بر باورهاي ارتباطي و نگرش به ازدواج زوج هاي در آستانه ازدواج انجام شد.
مواد و روش‌ها: طرح پژوهش نيمه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل و يك دوره آزمون پي‌گيري بود. از جامعه آماري زوج هاي پيش از ازدواج مراجعه‌كننده به مراكز مشاوره خصوصي مناطق 5،3،1 شهر تهران تعداد 40 نفر به روش در دسترس به-عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. ابتدا پيش‌آزمون پرسش‌نامه باورهاي ارتباطي آيدلسون و اپشتاين و مقياس نگرش به ازدواج براتن و روزن اجرا شد. سپس مداخله برنامه پيشگيري و بهبود رابطه براي گروه آزمايش اعمال شد و در ادامه پس‌آزمون و آزمون پي‌گيري اجرا شد و داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از آزمون واريانس با اندازه‌گيري مكرر و آزمون تعقيبي مورد تحليل قرار گرفت.
يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد كه آموزش پيش از ازدواج مبتني بر برنامه پيشگيري و بهبود رابطه بر بهبود باورهاي ارتباطي و نگرش به ازدواج زوج هاي در آستانه ازدواج تأثير مثبت و معني‌دار دارد (p≤0/001).
نتيجه‌گيري: نتايج آزمون تعقيبي نشان داد كه اين تأثير در طول زمان پايدار بود. بنابراين با استفاده از آموزش پيش از ازدواج مبتني بر برنامه پيشگيري و بهبود رابطه، مي‌توان باورهاي ارتباطي و نگرش به ازدواج زوج هاي در آستانه ازدواج را بهبود بخشيد.
چكيده لاتين :
Purpose: The aim of this study is to identify the effective
components of moral growth and explain the contribution of each
of the components affecting the moral education of high school
students in Mazandaran province.
Material and Methods: The present study is applied in terms of
purpose and descriptive in terms of method in the research group.
In order to collect information from two documentary methods
(libraries and dissertations, Internet sites) and field (distribution
and completion of a researcher-made questionnaire) by referring to
the study area and by sample people. The statistical population of
the study includes all principals and teachers working in education
(15,156 people) and all experts and specialists of universities in
Mazandaran province in the sub-fields of educational sciences (75
people). The size of the statistical population based on the Krejcie-
Morgan table among teachers and education experts was 320
people and the number of specialists working in universities of
Mazandaran province was 59 people by random-stratified random
sampling method. Analysis of research data in the qualitative part
with the help of Delphi method and in the quantitative part
includes heuristic factor analysis with the aim of finding latent
variables and confirmatory factor analysis by fitting the final
model.
Findings: Findings from data analysis show; all components of
research have a positive and significant effect on the growth of
student’s moral education.
Conclusion: Based on the results of the present study; the
component of wisdom with a coefficient of 83.8% has the most
impact and the component of rationalism with a factor of 4.7% has
the least impact on the moral education of high school students
عنوان نشريه :
سبك زندگي اسلامي با محوريت سلامت
