اثربخشي درمان گروهي مبتني بر ذهن‌آگاهي با توجه به تعديل طرحوارههاي ناسازگار اوليه در كاهش اعتياد به اينترنت نوجوانان دختر دبيرستاني

The effectiveness of mindfulness-based group therapy with respect to the modification of early maladaptive schemas in reducing Internet addiction in high school girls

مقدمه: مطالعات مداخله ­اي مختلفي با هدف كاهش اعتياد به اينترنت نوجوانان انجام شده است، اما پژوهشي كه به سنجش اثربخشي درمان ذهن آگاهي مبتني بر تعديل طرحواره هاي ناسازگار پرداخته باشد، مغفول مانده استاين پژوهش با هدف سنجش اثربخشي درمان گروهي مبتني بر ذهن‌آگاهي با توجه به تعديل طرحوارههاي ناسازگار اوليه در كاهش اعتياد به اينترنت نوجوانان دختر دبيرستاني انجام شد. روش كار: اين پژوهش از نوع شبه آزمايشي و با استفاده از طرح پيش­آزمون- پس­آزمون - پيگيري با گروه گواه انجام شد. جامعه پژوهش متشكل از تماميدختران نوجوان مدارس متوسطه شهر تهران در سال 1398 بودند. نمونه اين مطالعه 30 دختر نوجوان بودند كه به شيوه نمونه ­گيري هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفي در دو گروه آزمايشي و گروه گواه (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه اعتياد به اينترنت كيمبرلي يانگ‌ (1998) بود. براي گروه آزمايش، درمان مبتني بر ذهن‌آگاهي با توجه به تعديل طرحوارههاي ناسازگار اوليه (يانگ و مارتين، 2010، تيزدال و همكاران، 2012) در 8 جلسه 90 دقيقه­اي برگزار گرديد، اما گروه گواه مداخله­اي دريافت نكرد. براي تحليل داده­ها از آزمون­هاي تحليل كوواريانس چند متغيري و تك متغيري استفاده گرديد. نتايج: نتايج حاكي از آن بود كه درمان مبتني بر ذهن‌آگاهي باعث كاهش اعتياد به اينترنت و ابعاد آن (صرف زمان بيش از حد، وابستگي براي كسب آرامش رواني، غفلت از زندگي اجتماعي، كنترل عملكرد و غفلت از وظايف شغلي تحصيلي) در مرحله پس آزمون و همين ابعاد به جز غفلت از وظايف شغلي تحصيلي دوره پيگيري شده بودند (01/0>‌p). نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده توصيه مي­گردد روان شناسان و مشاوران از اين دو رويكرد درماني جهت كاهش اعتياد به اينترنت نوجوانان دختر استفاده نمايند.

Introduction:Various intervention studies have been conducted to reduce adolescent Internet addiction, but a study that assessed the effectiveness of mindfulness therapy based on the adjustment of maladaptive schemas has been neglected. The aim of this study was to evaluate the effectiveness of mindfulness-based group therapy with respect to the adjustment of early maladaptive schemas in reducing Internet addiction in high school girls. Materials & Methods: This quasi-experimental study was performed using a pre-test-post-test-follow-up design with a control group. The study population consisted of all adolescent girls in high schools in Tehran in 1398. The sample of this study was 30 adolescent girls who were selected by purposive sampling method and randomly assigned to two experimental and control groups (15 people in each group). The research tool was Kimberly Young's Internet Addiction Questionnaire (1998). For the experimental group, mindfulness-based therapy was administered in 8 90-minute sessions due to the modification of early maladaptive schemas (Young and Martin, 2010; Tizdal et al., 2012), but the control group did not receive any intervention. Multivariate and univariate analysis of covariance tests were used to analyze the data. Results: The results showed that mindfulness-based therapy reduces Internet addiction and its dimensions (spending too much time, dependence on peace of mind, neglect of social life, performance control and neglect of academic work tasks) in the post-test phase and The same dimensions were followed except for neglecting the academic job duties of the course (p <0.01). Conclusion: According to the obtained results, it is recommended that psychologists and counselors use these two treatment approaches to reduce Internet addiction in girl adolescents.