تبيين الگوي علّي رفتارهاي كمك طلبي تحصيلي بر سرمايه روان شناختي با ميانجيگري خودشكوفايي دانش آموزان پسر پايه دهم دوره دوم متوسطه شهر تهران

هدف: اين پژوهش با هدف، الگوي علّي رفتارهاي كمك طلبي تحصيلي بر سرمايه روان شناختي با ميانجيگري خودشكوفايي دانش آموزان پسر پايه دهم دوره دوم متوسطه شهر تهران انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش از نظر هدف، كاربردي، از نظر رويكرد كمّي، و از نظر زمان گردآوري داده ها از نوع مقطعي و از نظر روش پژوهش همبستگي است. يافته ها: جامعه آماري اين پژوهش را كليه دانش آموزان پسر پايه دهم دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصيلي 1399-1398 تشكيل دادند، كه از ميان آنها، تعداد 510 نفر با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. در اين پژوهش از ابزارهاي رفتار كمك طلبي تحصيلي (ريان و پنتريج، 1997)، خودشكوفايي (جونز و كراندال، 1968) و پرسشنامه سرمايه روان شناختي (لوتانز، 2011) استفاده شد كه همگي از اعتبار و پايايي قابل قبولي برخوردار بودند. به‌منظور پاسخگويي به فرضيه‌هاي پژوهش از مدل‌يابي معادلات ساختاري استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه مدل از برازش مناسبي برخوردار است. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه رفتارهاي كمك طلبي تحصيلي بر سرمايه روان شناختي در دانش آموزان تاثير دارد. خودشكوفايي بر سرمايه روان شناختي دانش آموزان تاثير دارد. همچنين رفتارهاي كمك طلبي تحصيلي بر سرمايه روان شناختي با ميانجيگري خودشكوفايي در دانش آموزان تاثير دارد. ميتوان گفت كه افزايش سرمايه روان شناختي و خودشكوفايي ميتواند موجب بهبود كمك طلبي تحصيلي در دانش آموزان شود.

Purpose: The aim of this study was to investigate the causal pattern of academic help-seeking behaviors on psychological capital mediated by Self-Actualization of 10th grade male high school students in Tehran. Materials and Methods: The research method is applied in terms of purpose, quantitative approach, cross-sectional in terms of data collection time and correlational in terms of research method. Findgins: The statistical population of this study consisted of all tenth grade male students in the second year of high school in Tehran in the academic year 2019-2020, from which 510 people were selected by multi-stage cluster random sampling. In this study, the tools of academic help-seeking behavior (Ryan and Pantridge, 1997), Self-Actualization (Jones and Crandall, 1968) and psychological capital questionnaire (Lutans, 2011) were used, all of which had acceptable validity and reliability. Structural equation modeling was used to answer the research hypotheses. Findings showed that the model has a good fit. Conclusion: The results showed that academic help-seeking behaviors have an effect on psychological capital in students. Selfactualization affects students' psychological capital. Academic helpseeking behaviors also affect psychological capital through the mediation of self-fulfillment in students. It can be said that increasing psychological capital and Self-Actualization can improve students' academic help.