عنوان مقاله :
رابطه وحشت از درد زايمان در دوران بارداري با شدت درد زايمان و فعاليتهاي روزانه پس از زايمان
عنوان به زبان ديگر :
The relationship of birth pain catastrophe with the severity of labor pain and the activities of daily living after the childbirth
پديد آورندگان :
شمسعلي نيا، عباس دانشگاه علوم پزشكي بابل - پژوهشكده سلامت - مركز تحقيقات مراقبت هاي پرستاري، بابل، ايران , جهانشاهي، مهري دانشگاه علوم پزشكي بابل - پژوهشكده سلامت - مركز تحقيقات مراقبت هاي پرستاري، بابل، ايران , حدادي مقدم، هاجر كلينيك مامايي مهرآفرين، رامسر، ايران , غفاري، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي بابل - پژوهشكده سلامت - مركز تحقيقات مراقبت هاي پرستاري، بابل، ايران
كليدواژه :
وحشت از درد , شدت درد زايمان , فعاليتهاي روزانه زندگي , بارداري , پس از زايمان
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: وحشت از درد زايمان يكي از عوامل مهم در انتخاب نوع زايمان است و ميتواند فعاليتهاي روزانه زندگي زنان در طي بارداري و پس از زايمان را دچار اختلال كند. هدف اين مطالعه تعيين رابطه وحشت از درد زايمان با شدت درد زايمان و فعاليتهاي روزانه زندگي پس از زايمان ميباشد.
مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع توصيفي- همبستگي ميباشد. 400 زن باردار شكم اول مراجعهكننده به مراكز بهداشتي درماني شهرستان رامسر در سال 1395 به روش خوشهاي انتخاب شدند. دادهها طي دو مرحله و توسط پرسشنامههاي وحشت از درد، يك قسمت از پرسشنامه خود گزارشي سنجش شدت درد و پرسشنامه فعاليتهاي روزانه زندگي جمعآوري شد. نمونههاي مطالعه طي بارداري (سهماهه سوم بارداري) به منظور ارزيابي وحشت از درد و 10 روز پس از زايمان به منظور سنجش شدت درد و فعاليتهاي روزانه زندگي مورد بررسي قرار گرفتند. آناليز دادهها توسط نرمافزار SPSS نسخه 18 و توسط آزمونهاي تي مستقل، ضريب همبستگي پيرسون، كاي اسكوئر و رگرسيون چندگانه خطي انجام شد.
يافته ها: نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه 64 درصد از افراد مورد پژوهش در بالاي نقطه برش پرسشنامه وحشت از درد قرار داشتند و 57 درصد از افراد مورد مطالعه در انجام فعاليتهاي روزانه زندگي خود استقلال نسبي داشتند. ميانگين شدت درد در گروهي كه وحشت از درد زايمان داشتند 4/12±23/92 و در گروهي كه وحشت از درد زايمان نداشتند معادل 2/14±19/05 بود. بين دو گروه از نظر شدت درد هنگام زايمان تفاوت معنيدار آماري وجود داشت (0/003=P). در بين متغيرهاي وارد شده به مدل رگرسيون شدت درد زايمان، شركت در كلاسهاي آموزشي، تعداد زايمان، فاصله بين بارداري فعلي و قبلي و اعتماد به مراقبت دهندگان از نظر آماري با وحشت از درد زايمان ارتباط داشتند (0/05>P). همچنين بين وحشت از درد زايمان و فعاليتهاي روزانه زندگي ارتباط آماري معناداري وجود ندارد (0/14= P).
نتيجهگيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه وحشت از درد زايمان متغير پيش بين براي شدت درد زايمان است. برگزاري كلاسهاي آموزشي آمادگي زايمان و غربالگري مشكلات روانشناختي در حين بارداري و ارائه مشاوره توسط ارائهدهندگان خدمات بهداشتي ميتواند به پيشگيري و كاهش وحشت از درد زايمان منجر شود. همچنين ارائه مداخلاتي مانند آموزش مهارتهاي رفتاري- شناختي نقش مهمي در مديريت وحشت از درد زايمان و توانمندسازي زنان باردار در مقابله با عوامل مؤثر در اين پديده ايفاء خواهد كرد.
چكيده لاتين :
BACKGROUND and OBJECTIVE: Labor pain catastrophizing (LPC) is one of the important factors in choosing the childbirth type and can disrupt the activities of daily living (ADL) of pregnant women. The aim of this study was to determine the relationship of LPC with the intensity of labor pain and the ADL after the childbirth.
METHODS: This descriptive-correlational study was conducted on 400 pregnant women, referred to Ramsar City's healthcare centers in 2016 and selected using cluster and random method. Data were collected using Pain Catastrophizing Scale (PCS) whose one part includes self-report measure and ADL questionnaire. Participants were studied during their pregnancy to determine their pain catastrophizing and to evaluate their pain intensity and ADL 10 days after the childbirth. Data were analyzed using SPSS18 through independent t-test, Chi-square, Pearson correlation coefficient and multiple linear regression.
FINDINGS: Results showed that 64% of participants gained the total scores above the cut-off point of PCS while 57% of them had relative independence in their ADL. The mean pain intensity score was 23.92±4.12 and 19.05±2.14 for the groups who had LPC and no LPC, respectively. There was a significant difference between two groups in terms of pain intensity during the childbirth (P=0.003). Among the regression model variables, "childbirth pain intensity", "participating in educational classes", "number of the previous childbirths", "the time interval between the previous and the current childbirth" and "the level of trust to the healthcare providers" had no significant statistically relationship with LPC (p<0.05). Furthermore, there was no significant relationship between LPC and ADL (p=0.14).
CONCLUSION: It is concluded that LPC is a predictor factor for labor pain intensity. Childbirth preparation classes, screening the psychological disorders and receiving healthcare providers' consultation can be effective in LPC prevention and decrease. Moreover, providing interventions like cognitive and behavioral skills education plays an important role in managing LPC and empowerment the pregnant women against the effective factors of this phenomenon.
عنوان نشريه :
سلامت و سالمندي خزر