مشروعيت تصرف ذي نفعان بالقوه در اموال بيمار مشرف به مرگ

Legitimacy of the possession of potential beneficiaries in dying patient's property

زمينه و هدف اباحه يا عدم اباحه تصرفات حقوقي، وصف وضعيتي است كه گاه ناشي از ويژگي‌هاي درون ذاتي و شخصي اشخاص است و گاه برگرفته از موقعيت موضوعات نسبت به اشخاص مي‌باشد. وضعيت بيماري مشرف به موت اگرچه برخاسته از وصف درون ذاتي است اما همين وضعيت سبب مي‌گردد تا اموال او در موقعيتي قرار گيرد كه دغدغه امكان سنجي تصرفات حقوقي اشخاص صاحب حق دوره پس از فوت، به دوره پيش از فوت سرايت كرده و همين امر مسيله را با چالشي جدي رو‌به‌رو مي‌كند. به ‌بياني ساده‌تر، از آنجايي كه بسيار اتفاق مي‌افتد كه ورثه بيماران مشرف به موت توان مالي براي اداره امور خودشان يا بيمار را ندارند آيا مي‌توان اهليت قطعي پس از فوت صاحبان حق را به دوره پيش از موت نيز سرايت داد و يا حداقلي از اباحه تصرف در اموال مريض را به اعتبار مشارفت در مالكيت به تصوير كشيد؟ مواد و روش‌ها: اين جستار كه با روش توصيفي تحليلي و با واكاوي متون فقهي و حقوقي انجام شده، حكم تصرفات صاحبان بالقوه حق در اموال بيمار مشرف به موت در دوره پيش از موت را بررسي مي‌كند. نتيجه‌گيري: مي‌توان ثبوتا چهره‌اي خاص از مالكيت شاني براي ورثه يا موصيله يا اشخاصي از اين دست، به تصوير كشيد و يا لااقل، نفوذ تصرفات معلق و منجز ايشان در دوره پيش از مرگ را امكان‌سنجي نمود، هرچند كه محدوده اين قبيل تصرفات، نيازمند واكاوي در ادله اثباتي و نظم تصنعي شارع يا مقنن است؛ البته كه تمامي اين راه‌حل‌ها مقيد به يك قيد احترازي و تعليلي (يا تقييدي) است و آن، عدم منافات تصرفات اين اشخاص با حقوق سايرين است. وصف تزلزل در مالكيت شاني- اگر قايل بدان شويم- نيز ريشه در همين قيد دارد.

Background and Aim allowing or not allowing legal possessions is a description of a situation that is sometimes due to the intrinsic and personal characteristics and sometimes due to the subjects with respect to individuals. Although the dying patient’s condition arises from an intrinsic description, but this condition causes his property to be in a situation where the concern of legal possessions assessmentof the potential beneficiaries of the post-death period has spread to the pre-death period, and this poses a serious challenge. In simpler terms, since it often happens that the heirs of the dying patients do not have the financial means to manage their own affairs or theirs patient, can we extended the definite competence after the death of the beneficiaries to the pre-death period or depict a minimumof allowing of possession of the patient's property on the basis of ownership participation? Materials and Methods This descriptive-analytical research examines the ruling of the possession of potential beneficiaries in dying patient's property in the pre-death period by analyzing jurisprudential and legal texts. Conclusion It is possible to depict a special face of ownership in accordance with the dignity of the heir or other persons or at least to assess the influence of their suspended and preoccupied possessions in the pre-death period; however, the scope of such possession requires an analysis of the evidence and the artificial order of the legislator. Of course, all of these solutions are subject to an exclusionary (or restrictive) constraint, so there is not difference between these persons’ possession and others’ rights. The description of hesitation in ownership in accordance with the dignity of the individuals is also rooted in this clause, if we believe it.