شناسايي سازوكارها و موانع به‌كارگيري مربي گري به منظور جانشين پروري مديران (مطالعه موردي: اداره كل كميته امداد خراسان رضوي)

فاقد عنوان لاتين

پژوهش حاضر به بررسي فرآيند به كارگيري مربي گري به منظور جانشين پروري مديران در اداره كل كميته امداد خراسان رضوي پرداخته است. رويكرد پژوهش كيفي بوده است و از روش مطالعه موردي براي اين منظور استفاده شده است. ابزارهاي گردآوري داده ها شامل مصاحبه نيمه ساختاريافته با تعداد دوازده نفر از مديران و رؤساي اين سازمان و نيز تحليل اسناد و مدارك سازماني بوده است. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از روش كدگذاري در دو مرحله كدگذاري باز و محوري استفاده شده است. نتايج حاصل از تحليل داده‌ها حاكي از اين است كه مربي‌گري مي‌تواند از طريق سازوكارهايي زمينه جانشين پروري مديران را فراهم سازد. اصلي‌ترين اين سازوكارها عبارتند از: يادگيري ضمن خدمت، ارتقاي مهارت حل مسئله، فراهم كردن فرصت رشد، آينده نگري، تفويض اختيار، چرخش و ارتقاي شغلي، و فرصت ريسك كردن.

The present study examines the process of employing coaching to replace managers in the General Office of the Khorasan Razavi Relief Committee. The research approach has been qualitative and the case study method has been used for this purpose. Data collection tools included semi-structured interviews with twelve managers and heads of the organization as well as analysis of organizational documents. In order to analyze the data, the coding method was used in two stages of open and axial coding. The results of data analysis indicate that coaching can provide a substitute for managers through mechanisms. The main mechanisms are: on-the-job learning, improving problem-solving skills, providing growth opportunities, foresight, delegation, rotation and career advancement, and risk-taking opportunities. The results of this study also show that the process of applying coaching in the organization has faced structural, legal, financial, cultural and individual challenges.