پيش بيني سبك هاي تصميم گيري زوجين سالمند بر اساس سبك هاي دلبستگي بزرگسالان در شهرستان قشم

Predicting the elderly couple's decision-making styles based on adult attachment styles in Qeshm City

سابقه و هدف: سبك‌هاي دل‌بستگي ازجمله عوامل تأثيرگذار بر تصميمات افراد در طول زندگي مي‌باشند بنابراين پژوهش حاضر باهدف پيش‌بيني سبك‌هاي تصميم‌گيري زوجين سالمند بر اساس سبك‌هاي دل‌بستگي بزرگ‌سالان در شهرستان قشم انجام گرفت. مواد و روش‌ها: اين تحقيق توصيفي از نوع همبستگي بوده و نمونه آماري آن 129 زوج (258 نفر) از شهرستان قشم بودند كه به‌صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه سبك‌هاي دل‌بستگي و سبك‌هاي تصميم‌گيري پاسخ دادند. از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون هم‌زمان جهت تحليل داده‌ها استفاده گرديد يافته‌ها: سبك دل‌بستگي ايمن به‌عنوان پيش‌بين مثبت سبك تصميم‌گيري عقلايي (P-0/05, β-0/14)و پيش‌بين منفي سبك‌هاي شهودي (P-0/001, β-0/26) آني (P-0/001, β-0/23)، اجتنابي (P-0/001, β-0/23) و وابستگي (P-0/00/, β-0/26) بود سبك دل‌بستگي نفي‌كننده به‌طور مثبت سبك‌هاي آني (P-0/00/, β-0/22)، اجتنابي (P-0/001, β-0/24) و شهودي (P-0/001, β-0/30) و به‌طور منفي سبك‌هاي وابستگي (P-0/00/, β-0/24) و عقلايي (P-0/00/, β-0/12) را پيش‌بيني نمود. سبك دل‌بستگي ترسان پيش‌بين مثبت سبك شهودي (P-0/001, β-0/31) و منفي عقلايي (P-0/05, β-0/11) و سبك دل‌بستگي دل‌مشغول تنها پيش‌بيني كننده مثبت سبك شهودي (P-0/05, β-0/14)بود. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه سبك‌هاي دل‌بستگي تأثير زيادي بر نحوه‌ي به‌كارگيري سبكهاي تصميم‌گيري دارند. لذا با تشخيص سبكهاي دل‌بستگي مي توان به زوجين در به‌كارگيري سبك تصميم‌گيري مطلوب كمك نمود. همچنين نتايج اين پژوهش را ميتوان در جلسات آموزشي به‌منظور آگاه ساختن زوجين از عواقب ازدواج افراد با سبكهاي دل‌بستگي مخاطره‌آميز و تأثير آن‌ها بر تصميمات نامطلوب در طول زندگي زناشويي استفاده كرد.

BACKGROUND an‎d OBJECTIVE: Attachment styles are the influential factors on individuals' decisions throughout life. Therefore, the aim of this study was to predict decision-making styles of elderly couples based on adult attachment styles in Qeshm city. METHODS: In this descriptive and correlational study, the statistical population was 129 couples selected using available sampling in Qeshm and they responded to the questionnaires of attachment and decision-making styles. Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and simultaneous regression. FINDINGS: The safe attachment style was considered as a positive predictor of rational decision-making style (β=0.14, p=0.05) and negative predictor of intuitive (β=-0.26, p=0.001), immediate (β=-0.23, p=0.001), avoidance (β=0.23, p=0.001) and dependency (β=-0.26, p=0.001) styles. The dismissing attachment style predicted positively the immediate (β=0.22, p=0.001), avoidant (β=0.24, p=0.01) and intuitive (β=-0.30, p=0.001) styles, and negatively the rational (β=-0.12, p=0.05) and dependency (β=-0.24, p=0.001) styles. The fearful attachment style was positive and negative predictor of intuitive (β=0.31, p=0.001) and rational decision-making (β=-0.11, p=0.05) styles, respectively, and the preoccupied attachment style was the only positive predictor of intuitive style (β=0.14, p=0.05). CONCLUSION: The results of this study showed that the attachment styles had a great influence on how elderly couples use decision-making styles. Therefore, it can be helpful for couples to apply a suitable decision-making style by identifying their attachment styles. The results of the current study can be used in educational sessions to inform about the marriage consequences of people with risky attachment styles and their impact on adverse decisions during marital life.