معيار جهر و اخفات قرائت نماز از ديدگاه فقيهان شيعه

Jahr (Loud) and Ikhfāt’s (Silent) Criterion of Qira'at (Reciting) of Prayers from the Point of View of Shiite Jurists

قرائت نماز يكي از واجبات غير ركني است و افزون بر حمد و سوره، شامل استعاذه، بسمله و تسبيحات اربعه هم مي‌گردد. يكي از احكام قرائت نماز، جهر يا اخفات خواندن آن است. بر مردان و زنان واجب است كه قرائت حمد و سورۀ نمازهاي ظهر، عصر و تسبيحات اربعه را به صورت اخفاتي بخوانند و قرائت حمد و سورۀ نمازهاي صبح، مغرب و عشاء بر مردان به صورت جهري واجب است. اين نوشتار به روش توصيفي ـ تحليلي به بررسي معيار جهر و اخفات قرائت از نظر فقيهان امامي پرداخته و به اين نتيجه دست يافته است كه ملاك جهر و اخفات قرائت نماز، عرفي است؛ نه شنواندن به ديگران يا آشكار كردن جوهرۀ صدا و يا شنواندن و آشكار كردن جوهرۀ صدا هر دو با هم. همچنين حداقل صدا در نمازهاي جهري، شنيدن شخصي است كه كنار نمازگزار حضور دارد و حداكثر صدا نبايد بيش از حد معمول بلند باشد و حداقل صدا در نمازهاي اخفاتي اين است كه نمازگزار صداي خودش را بشنود و حداكثر صدا اين است كه به حداقل جهر نمازگزار در نمازهاي جهريه نرسد.

prayer (aṣ-ṣalāh) recitation (Qira'at) is one of the non-rukn (non-elemental) wājibs (obligatory, wājibāt) and in addition to al-Fātiḥah and the other chapter (Surah), it also includes tasbīḥāt al-arba‘ah, Basmalah (in the name of Allah, the All-Merciful, the Ever-Merciful) and saying Istiazih (I seek refuge in Allah from the cursed Satan). One of the rules for reciting (Qira'at) of the salah (prayer) is jahr (loud) or ikhfāt (silent) reciting it. It is obligatory on men and women to recite the al-Fātiḥah and the other chapter (Surah) of the noon (Dhur) and evening (Asr) prayers, and tasbīḥāt al-arba‘ah in a silence manner (ikhfāt), and it is obligatory on the men to recite the al-Fātiḥah and the other chapter (Surah) of morning, Maghrib, and Ishā (early at night) prayers on men in a loudly manner (loud, jahr). In a descriptive-analytical way, this article examines the criteria of jahr (loud) and ikhfāt (silence) of recitation (Qira'at) from the point of view of Imami jurists and has reached the conclusion that the criterion of jahr (loud) and ikhfāt (silence) of recitation (Qira'at) is conventionality. Not making somebody to listen to others or revealing the substance (essence) of sound or not making somebody to listen and revealing the (substance) essence of sound together. Also, the minimum sound in jahri (loud) prayers is listening to the person who is present next to the worshiper, and the maximum sound should not be louder than usual. an‎d the minimum sound in ikhfāti (silent) prayers is that the worshiper hears his own voice and the maximum sound is that it does not reach to the minimum of jahr of the worshiper in the jahriya prayers.