ارتباط بين شاخص‌هاي سرمايه اجتماعي با سلامت عمومي سالمندان غيرفعال

Relationship between social capital indicators and general health of the inactive elderly

سابقه و هدف: جمعيت دنيا به سرعت در حال سير به سوي سالخورده شدن است و در اين ميان، ارتقاي بهداشت و تأمين سلامت سالمندان جامعه كه در سال‌هاي آتي بخش بزرگي از جمعيت را به خود اختصاص خواهند داد، از اركان مهم پيشرفت جوامع است. شواهد موجود نشان مي‌دهد سرمايه اجتماعي با فراهم آوردن حمايت‌هاي عاطفي و رواني نقش مؤثري در ارتقاي سلامت عمومي سالمندان ايفا مي‌كند. ازاين‌رو، اين مطالعه به بررسي عوامل مؤثر شاخص‌هاي سرمايه اجتماعي بر سلامت عمومي سالمندان غيرفعال پرداخت. مواد و روش‌ها: اين پژوهش از نوع مطالعات كاربردي و توصيفي و از نوع همبستگي است كه به شيوه مقطعي بر روي 200 سالمند غيرفعال شهرستان لاهيجان انجام شد. ابزار جمع‌آوري داده‌ها، پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ و براي سنجش متغير سرمايه اجتماعي از پرسشنامه استاندارد ناهاپيت و گوشال استفاده شد. داده‌هاي پژوهش از طريق از آزمون‌هاي ضريب همبستگي تاي-بي كندال، همبستگي پيرسون و آزمون رگرسيون چند متغيره در نرم‌افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج يافته‌ها نشان داد، ضريب همبستگي ميان اعتماد نهادي و سلامت عمومي (0/028-)، اعتماد بين شخصي سالمندان (0/198)، اعتماد تعميم‌يافته (0/136) و سرمايه اجتماعي (0/150) و مقدار رگرسيون 0/298 مي‌باشد كه نشان مي‌دهد، بين مجموعه متغيرهاي تحقيق همبستگي وجود دارد (0/05≥p). كه نشان مي‌دهد بين متغيرها رابطه معني‌داري وجود دارد. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي پژوهش مبني بر رابطه بين سرمايه اجتماعي و سلامت عمومي، مسئولين مرتبط با امور سالمندي مي‌توانند با تقويت فعاليت‌هاي گروهي و جمعي سهم مهمي در روند بهبود سلامت عمومي سالمندان داشته باشند.

BACKGROUND an‎d OBJECTIVE: The world's population is rapidly aging, and in the meantime, promoting the health and well-being of the elderly, who will make up a large part of the population in the coming years, is one of the most important pillars of society's progress. Evidence suggests that social capital plays an effective role in promoting the general health of the elderly by providing emotional and psychological support. Therefore, the aim of this study was to investigate the effective factors of social capital indicators on the general health of the inactive elderly. METHODS: This applied, descriptive, cross-sectional and correlational study was performed on 200 inactive elderlies in Lahijan. Data were collected using Goldberg’s General Health questionnaire and standard Nahapiet and Ghoshal questionnaire for measuring social capital variables. The data were analyzed using the Kendall's tau-b correlation coefficient, Pearson correlation and multivariate regression test in SPSS 23. FINDINGS: The results showed that the correlation coefficient between general health and institutional trust, interpersonal trust of the elderly, generalized trust and social capital was -0.028, 0.198, 0.136 and 0.150 with regression value of 0.298, respectively, indicating that there was a significant correlation between the set of research variables. CONCLUSION: According to the findings on the relationship between social capital and general health, officials in charge of geriatric affairs can have an important role in improving the general health of the elderly by strengthening group and collective activities.