پيشگيري از مشكلات بهداشتي شايع در دريانوردان با آموزش خودمراقبتي

Prevention of Common Health Problems in Seafarers with Self-Care Training

مراقبت‌هاي پزشكي و آموزشي و ايجاد تدابير خاص براي جلوگيري از گسترش بيماري اهميت بسزايي در حفظ سلامتي دريانوردان دارد. دسترسي مستقيم و سريع به كمك‌هاي پزشكي مناسب، همواره در دسترس اين گروه نيست. با توجه به اينكه دريانوردي شغلي خطرناك با نرخ مرگ و مير بالاتر نسبت به بسياري از مشاغل خشكي است، خودمراقبتي، متداول‌ترين پاسخ رفتاري پيشگيري از بيماري‌هاي شايع در اين گروه تلقي مي‌شود. مهمترين دستاورد تقويت رويكرد خودمراقبتي اين است كه ملوانان تصميمات درستي درباره استفاده صحيح از مراقبت‌هاي بهداشتي گرفته و رفتارهاي خودمراقبتي را به طور مناسب در مورد مشكلات بهداشتي انتخاب و اجرا كنند. خودمراقبتي دريانوردان مي‌تواند شامل پيشگيري از بيماري‌هاي ناشي از كار، پيشگيري و حفاظت شغلي و عوامل زيان‌آور مكانيكي، پيشگيري از عوامل زيان‌آور ارگونوميكي، پيشگيري از عوامل زيان‌آور شيميايي، پيشگيري از عوامل زيان‌آور فيزيكي، پيشگيري از مشكلات تغذيه‌اي باشد. خودمراقبتي در دريانوردان به وضوح موجب افزايش كارآيي و مهارت‌هاي فردي ملوانان در مقابل بيماري‌ها مي‌شود. از طرفي، فراگيري فعاليت‌هاي خودمراقبتي مي‌تواند ملوانان را به سمت حفظ سلامتي سوق دهد، سازگاري فرد را با محيط و مشكلات بهداشتي افزايش دهد، توان مراقبت از خود را در ملوانان بيشتر كند و ميزان ابتلا و از كارافتادگي و هزينه هاي درماني را كاهش دهد.

Medical and educational care and the creation of special measures to prevent the spread of the disease are of great importance in maintaining the health of seafarers. Direct and immediate access to appropriate medical care always is not available to this group. Given that sailing is a dangerous occupation with a higher mortality rate than many onshore jobs, self-care is the most common behavioral response to prevent common diseases in this group. The most important achievement of strengthening the self-care approach is that sailors make the right decisions about the proper use of health care and choose and implement appropriate self-care behaviors for health problems. Sailors' self-care can include prevention of occupational diseases, prevention and protection of occupational and mechanical detrimental factors, prevention of ergonomic detrimental factors, prevention of chemical detrimental factors, prevention of physical detrimental factors, prevention of nutritional problems. Self-care in seafarers clearly increases the efficiency and individual skills of sailors against disease. On the other hand, learning self-care activities can lead sailors to stay healthy, increase a person's adaptation to the environment and health problems, increase the ability of sailors to take care of themselves, and reduce the incidence of disability and treatment costs.