«بود و هست و خواهد بود»

"The one who was and is and will be"

«بود و هست و خواهد بود» در اوستا تعبيري است مكرر كه محققان سابقۀ قديم­تر آن را در ديگر زبان­ هاي هندي­ و اروپايي نيز نشان داده­اند. در نوشته­ هاي پهلوي اين عبارت گاهي وصف خداست. در نوشته­ هاي مانوي نيز چنين تعبيري نظايري دارد. اين نوشته جست ­و جويي مختصر در سابقۀ اين تعابير زردشتي و مانوي است.

"The one Who was and is and will be" in the Avesta is a recurring phrase that the scholars have shown its older usage in other Indo-European languages. In Pahlavi writings, this phrase sometimes describes God. There is a similar expression in Manichean writings. This article is a brief search on the history of these Zoroastrian and Manichean expressions.