پديد آورندگان :
مقبولي، مهدي دانشگاه علوم پزشكي زنجان - گروه نورولوژي، زنجان، ايران , احمدي، رضا دانشگاه علوم پزشكي زنجان - گروه نورولوژي، زنجان، ايران , بهرامي، غزاله دانشگاه علوم پزشكي زنجان - گروه نورولوژي، زنجان، ايران
چكيده فارسي :
مقدمه: حوادث ترومبوايسكميك نسبت قابل توجهي از موربيديته و مورتاليته بدنبال خونريزي هاي داخل مغزي و ساب آراكنوئيد را به خود اختصاص مي دهند. لذا ما برآن شديم كه به بررسي ميزان بروز حوادث ترومبوايسكميك نورولوژيك و سيستميك در طي 6 ماه اول متعاقب خونريزي هاي مغزي و ساب آراكنوئيد غيرتروماتيك حاد بپردازيم. مواد و روش ها: در اين مطالعه هم گروهي-تصادفي، تعداد 203 بيمار مبتلا به خونريزي داخل مغزي و ساب آراكنوئيد غيرتروماتيك حاد كه از دي ماه 1394 تا شهريور ماه 1395 در بخش نورولوژي بيمارستان وليعصر زنجان پذيرش شده بودند، وارد مطالعه گرديد. ما اطلاعات مربوط به ريسك فاكتورها (پرفشاري خون، ديابت مليتوس، فيبريلاسيون دهليزي، استعمال سيگار)، شاخص هاي نورولوژيك آغازين (نمرۀ كماي گلاسگو، ICH score و Hunt and Hess grade) و حجم خونريزي را در اين بيماران ثبت كرديم. سپس بيماران در بازه هاي زماني 1 هفته، 1 ماه، 3 ماه و 6 ماه بعد از خونريزي داخل مغزي و ساب آراكنوئيد از نظر وقوع ترومبوز وريدهاي عمقي، آمبولي ريه، بيماري ايسكميك قلبي و استروك ايسكميك مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته ها: 165 نفر از بيماران خونريزي داخل مغزي و 38 نفر خونريزي ساب آراكنوئيد داشتند. ميزان بروز تجمعي حوادث ترومبوايسكميك در اين جمعيت غيرانتخابي خونريزي هاي داخل مغزي و ساب آراكنوئيد، 31% بود. ميزان بروز كلي ترومبوز وريدهاي عمقي، آمبولي ريه، بيماري ايسكميك قلبي و استروك ايسكميك بعد از 6 ماه از رخداد خونريزي هاي داخل مغزي و ساب آراكنوئيد به ترتيب 10/9 % ، 5 % ، 10% و 7/4 % بود. زمان ميانگين وقوع اين حوادث 5/5 ± 145/5 روز بود. نتيجه گيري: سن، استعمال سيگار، پرفشاري خون، ديابت مليتوس و فيبريلاسيون دهليزي ريسك فاكتورهاي مستقل معنادار براي بروز حوادث ترومبوايسكميك بودند. سن، نمره بالاتر ICH score و Hunt and Hess grade و حجم خونريزي >30 سي سي همبستگي معناداري با ايجاد ترومبوز وريدهاي عمقي نشان دادند.
چكيده لاتين :
Introduction: Thromboischemic events contribute subs tantially to morbidity and mortality
of intracerebral hemorrhage and subarachnoid hemorrhage. Therefore, we aimed to evaluate
the incidence of neurologic and sys temic thromboischemic events in patients with acute nontraumatic
intracerebral hemorrhage and subarachnoid hemorrhage during the firs t 6 months
after hemorrhage. Materials and Methods: In this randomized-cohort s tudy, we enrolled
203 patients with acute non-traumatic intracerebral hemorrhage or subarachnoid hemorrhage
admitted in the neurology ward of Zanjan Vali-e-Asr Hospital between January 2016 and
September 2016. We recorded the risk factors (hypertension, diabetes mellitus, atrial
fibrillation, Smoking), initial neurological indices (Glasgow coma scale, ICH score, Hunt
and Hess grading), and bleeding size in these patients. Patients were then evaluated 1 week, 1
month, 3 months, and 6 months after intracerebral hemorrhage and subarachnoid hemorrhage
for the incidence of deep vein thrombosis, pulmonary embolism, ischemic heart disease,
and ischemic s troke. Results: 165 patients had intracerebral hemorrhage and 38 patients
had subarachnoid hemorrhage. The cumulative incidence of thromboischemic events in an
unselected intracerebral hemorrhage and subarachnoid hemorrhage population was 31%. The
overall incidence rates of deep vein thrombosis, pulmonary embolism, ischemic heart disease,
and ischemic s troke after 6 months of intracerebral hemorrhage and subarachnoid hemorrhage
onset were 10.9%, 5%, 10%, and 7.4%, respectively. The mean time to the events was 145.5 ±
5.5 days. Conclusion: Age, smoking, hypertension, diabetes mellitus, and atrial fibrillation
were the significant independent risk factors for thromboischemic events. Age, higher ICH
score, Hunt & Hess grade, and hemorrhage size >30cc have shown significant correlations
with the development of deep vein thrombosis.