شماره ركورد :
1241623
عنوان مقاله :
ارزيابي تحريك جريان مستقيم فراجمجمه‌اي در افزايش توجه متمركز با استفاده از پتانسيل‌هاي وابسته به رخداد
عنوان به زبان ديگر :
Assessment of the Effect of Transcranial Direct Current Stimulations (tDCS) in Focused Attention Enhancement Using Event-Related Potentials
پديد آورندگان :
معزّي، شكوفه دانشگاه آزاد اسلامي، واحد مشهد - گروه مهندسي پزشكي، مشهد، ايران , قشوني، مجيد دانشگاه آزاد اسلامي، واحد مشهد - گروه مهندسي پزشكي، مشهد، ايران , اميري، مهدي دانشگاه علوم پزشكي مشهد - گروه روانشناسي، مشهد، ايران
تعداد صفحه :
11
از صفحه :
25
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
35
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
توجه , تحريك جريان مستقيم فرا جمجمه اي , نظرسنجي و پرسشنامه
چكيده فارسي :
مقدمه: توجه يك فرآيند شناختي چند بعدي است. تحريك جريان مستقيم فرا جمجمه‌اي (tDCS) روشي مؤثر در بهبود توجه است. هدف اصلي اين تحقيق، ارائه شاخصي مناسب براي ارزيابي تأثير تحريك جريان مستقيم فراجمجمه‌اي در بهبود توجه افراد سالم با استفاده از مولفههاي فركانسي پتانسيل‌هاي وابسته به رخداد مغزي (ERP) است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه 13 فرد (6 مرد و 7 زن، با ميانگين سني 4/5 ± 24/53 سال) شركت كردند. ابتدا از شركت كنندگان خواسته شده است كه پرسشنامه هاي توجه ASRS (Adult ADHD self-report scale)، افسردگي بك و اضطراب اسپيلبرگر را تكميل كنند. همزمان با ثبت سيگنال مغزي (19 كاناله)، از آزمودني ها خواسته شده است در آزمون IVA (Integrated Visual and Auditory) شركت كنند. اين آزمون داراي 500 تحريك است كه شامل 125 تحريك شنيداري هدف، 125 تحريك ديداري هدف، 125 تحريك شنيداري غير هدف و 125 تحريك ديداري غير هدف مي باشد، كه به مدت 13 دقيقه به طول مي انجامد. بعد از ثبت سيگنال الكتروانسفالوگرام (EEG)، قشر پشتي جانبي پيش پيشاني (DLPFC) نيمكرۀ چپ افراد با استفاده از tDCS با جريان يك ميلي آمپر به مدت 20 دقيقه تحريك شده است. دورۀ تحريك پنج روز متوالي بوده است. به منظور تحليل داده ها، پس از حذف نويز و آرتيفكت ها، با استفاده از روش ميانگين گيري سنكرون مؤلفه هاي ERP استخراج شده اند. سپس براي هر نوع تحريك، ويژگي هاي حوزۀ فركانس از مولفه هاي ERP استخراج شده است. بين درصد تغييرات ويژگي ها و نتايج آزمون IVA قبل و بعد از اعمال tDCS همبستگي گرفته شده است. يافته ها: نتايج نشان داده است، انرژي باند بتا بعد از اعمال tDCS به طور معني داري افزايش داشته است. علاوه بر اين در كانالFP1 بين انرژي باند بتا و خطاي آميشن شنيداري همبستگي معناداري مشاهده شده است. نتيجه گيري: تحريك tDCS باعث كاهش خطاي آميشن و افزايش انرژي بتا در تحريك شنيداري و در نتيجه بهبود توجه متمركز شده است. به منظور ارزيابي تأثير tDCS در بهبود توجه افرادي كه داراي نقص توجه شنيداري هستند، تحقيقات بيشتري لازم است.
چكيده لاتين :
Introduction: Attention is a multi-dimensional cognitive process. Transcranial direct current s timulation (tDCS) is an effective approach for the improvement of attention. Using Eventrelated potentials (ERP) frequency components, the main goal of this study was to develop an attention index to assess improvement of attention in healthy people by applying tDCS. Materials and Methods: 13 subjects (6 males and 7 females, with mean age 24.53±4.5 years) participated in this s tudy. Firs t, participants were asked to fill out the Adult ADHD self-report scale, Beck’s depression, and Spielberger anxiety ques tionnaires. Simultaneous to recording their brain signals (19 channels), subjects were asked to participate in the Integrated visual and auditory (IVA) tes t. This tes t entails 500 s timulations, which include 125 auditory targets, 125 visual targets, 125 auditory non-target, and 125 visual non-target s timulations las ting for 13 minutes, after recording the electroencephalogram (EEG), the Dorsolateral Prefrontal Cortex (DLPFC) in subjects’ left hemisphere is s timulated using tDCS, with 1mA current for 20 minutes. The s timulation period was 5 consecutive days. To analyze the data, after removing noise and artifacts, ERP components were extracted using synchronous averaging. Then frequency domains feature in every s timulation type were extracted from ERP components. Correlation between percentage changes and the subject’s IVA tes t results were calculated before and after applying tDCS. Results: The result showed that Beta energy significantly increased after applying tDCS. Furthermore, a significant correlation was observed between beta energy and auditory omission error in FP1 channel. Conclusion: tDCS decreases omission error and increases beta energy in auditory s timulation, which then leads to the improvement of focus attention. Further s tudies are needed to assess the effect of tDCS on the improvement of attention in auditory attention deficit.
سال انتشار :
1399
عنوان نشريه :
علوم اعصاب شفاي خاتم
فايل PDF :
8463449
لينک به اين مدرک :
بازگشت