شناخت رويكردهاي تفكر انتقادي حسابرسان و بازنمايي آن در قالب تحليل‌هاي پيوندي(تحليل كيفي/تعاملي (IQA)

حسابرسان در تمام مراحل حسابرسي از قضاوت حرفه‌اي استفاده مي‌كنند. درصورتي‌كه تفكر فلسفي حسابرس از جامعيت، تعمق و انعطاف‌پذيري لازم برخوردار باشد، قضاوت حرفه‌اي صحيح‌تري را به دنبال مي‌آورد. همچنين، به‌واسطه توجه و اهميت زيادي كه مؤسسات حسابرسي براي دستيابي به بودجه‌هاي زماني، به‌عنوان معياري براي كارايي، قائل هستند، دشواري‌هاي آنان براي اندازه‌گيري كيفيت حسابرسي، تضاد بالقوه بين هزينه‌هاي كنترل و دستيابي به حسابرسي‌هايي با كيفيت بالا را تشديد نموده است. هدف اين تحقيق بررسي تأثير ذهنيت فلسفي حسابرس بر قضاوت حرفه‌اي حسابرس و نيز تأثير فشار بودجه زماني بر قضاوت حرفه‌اي حسابرس و تأثير فشار بودجه زماني بر رابطه ذهنيت فلسفي حسابرس و قضاوت حرفه‌اي حسابرس است. روش پژوهش، توصيفيپيمايشي مي‌باشد و جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌اي كه در بين حسابرسان سازمان حسابرسي و مؤسسات حسابرسي عضو جامعه حسابداران رسمي شامل كليه شركا، مديران و سرپرستان حسابرسي توزيع شد، صورت گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه در مؤسسات حسابرسي عضو جامعه حسابداران رسمي ايران، بين سه بعد ذهنيت فلسفي و قضاوت حرفه‌اي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد؛ و فشار بودجه زماني بر رابطه ابعاد ذهنيت فلسفي و قضاوت حرفه‌اي حسابرس تأثير منفي و معناداري دارد. متناسب با افزايش فشار بودجه زماني احتمال بروز رفتارهاي غيرحرفه‌اي نيز بيشتر مي‌گردد. بدين‌صورت كه ذهنيت اتمام كار در زمان مقرر به دليل فشار بودجه زماني حسابرسان را از بكار بردن ذهنيت فلسفي بهينه دور مي‌سازد؛ و اين مي‌تواند موجب شود حسابرس به‌صورت سطحي قضاوت نمايد.