امام حسين(ع) و عاشورا در قصيده «آمنت بالحسين» محمد مهدي جواهري

Imam al-Husayn and Ashura in Muhammad Mahdi alJawaheri's Qasida "Amantu bi al-Husayn"

حماسه ي جاويدان امام حسين (ع)، در ادبيات بازتابي گسترده داشته و از دير باز قالب هاي ادبي گوناگون عرصهي نمايش انديشه و عواطف ادبا و نويسندگان بسياري بوده است. محمد مهدي جواهري، سراينده نام آشناي عراق، با الگوگيري از اين حادثه، زبان و انديشه خويش را در راستاي اعتلاي ارزش هاي ميهني و انقلابي قرار داده است. او در دو قصيده به نامهاي «آمنت بالحسين» و «عاشورا»، به ستايش امام حسين (ع) و توصيف معارف حسيني پرداخته است. در نگاه او عاشورا را بايد در متن تاريخ شناخت و آن را از تحريفات به دور داشت، از اين رو با رويكردي تند، افرادي را كه عاشورا را در خدمت منافع خود گرفته اند، مورد نكوهش قرار مي دهد. در اين مقاله ضمن بررسي محتوا و موضوعات قصيده «آمنت بالحسين» جواهري، به ويژگي هاي ادبي و زباني آن اشاره مي گردد.

The event of Ashura has since left its prfound mark on literature and resulted in application of various literary forms and genres to this end. Muhammad Mahdi al-Jawaheri, a contemporary Shiite Iraqi poet composed two qasidas, i.e., "Amantu bi al-Husayn" and "Ashura" in which he praised Imam al-Husayn and his ideas and ideals. From his viewpoint, Ashura must be understood and appreciated in its own historical context: it must be preserved from any falsification. In this way, he rebukes all those who wish to resort to Ashura for their own mean, short-term, and transitory purposes. The paper touches upon the literary flavor of the qasidas in question.