اقامه عزا براي امام حسين (ع) از منظر قرآن

Holding Lamentation Ceremonies in Favor of Imam al-Husayn: A Quranic Perspective

عزاداري براي سيدالشهداء (ع) يكي از بزرگ ترين مصاديق بزرگداشت شعائر الهي است. در حقيقت يكي از مهم ترين امتيازات جامعه شيعه، برخورداري از چشمه پر فيض نورانيت و معنويت عاشوراست. اين چشمه جوشان از نخستين روزي كه موضوع يادكرد مصيبت امام حسين (عليه السلام) و يارانش مطرح شد جريان يافت و تا امروزه همچنان جاري است و پس از اين هم ادامه خواهد داشت. اما در طول تاريخ همواره كساني بوده اند كه علي رغم اينكه ادعاي اسلام داشته اند، با اقامه عزا بر آن حضرت مخالف بوده و آن را نپذيرفته اند. بر اين اساس با توجه به اين كه قرآن به عنوان كتاب الهي، مورد پذيرش همه مسلمانان است؛ پرسش پژوهش حاضر اين است كه آيا قرآن براي عزاداري بر آن حضرت دلايلي بيان كرده است؟ اين مقاله در صدد است با اتخاذ روش توصيفي- تحليلي، به معرفي اين آيات بپردازد. با نظري به آيات نوراني قرآن روشن مي شود كه عزاداري و برپايي مجالس عزا نه تنها با قرآن مخالفت و ناسازگاري ندارد، بلكه موجب تثبيت قلوب، ذكر و موعظه و از مصاديق شعائر الهي، مودت و محبت به اهل بيت (عليهم السلام) مي باشد كه در قرآن به آن ها سفارش شده است.

Holding lamentation ceremonies in favor of Imam al-Husayn has proved a manifest symbol of commemorating Divinely-ordained commemorations. It is due to it that Shiite communities constantly benefit from the Divine grace. Though the origin of such commemoration traces back to the martyrdom of Imam al-Husayn and it has never ceased, there have been some people who expressed dissatisfaction in this regard. In answer to their dissident stance, the present paper highlights the Quranic background of commemorating Imam al-Husayn's martyrdom.