تاثير درك از عدالت سازماني بر دلبستگي به كار: بررسي نقش ميانجي امنيت رواني كاركنان

زمينه: اگرچه امنيت رواني نقش بسزايي در كارمندان دارد، اما مديران مي توانند با اتخاذ اسلوب مناسب رهبري درشيوه ي مديريت خود، سطح عدالت سازماني را ارتقا بخشند، تا زمينه بروز دلبستگي به كار دربين كاركنان سازمان افزايش يابد. هدف: تعيين تاثير درك از عدالت سازماني1 بر دلبستگي به كار2 با نقش ميانجي امنيت رواني3 در كاركنان دادگستري شهرستان تنكابن بوده است. روش ها: تحقيق از نظر هدف، كاربردي و از نظر نحوه جمع آوري داده ها، توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه پژوهشي همه كاركنان دادگستري تنكابن 182 نفر بودند كه با روش طبقه اي تناسبي، نمونه اي به حجم 128 نفر بر اساس فرمول كوكران انتخاب گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با نرم افزارهاي spss و pls انجام گرفت. يافته ها: طبق يافته هاي تحقيق هر سه متغير، داراي ميانگيني بيشتر از ميانگين مورد انتظار مي باشند كه در متغير عدالت سازماني بيشترين ميانگين مربوط به عدالت اطلاعاتي بود و در متغير دلبستگي به كار بيشترين ميانگين مربوط به متغير شور و حرارت در كار بود. نتايج: متغير امنيت رواني به صورت ميانجي كامل در تاثيرگذاري عدالت سازماني بر دلبستگي به كار عمل مي نمايد و در واقع عدالت ادراك شده كاركنان در سازمان مي تواند زمينه افزايش اشتياق به كار را در بين كاركنان مهيا سازد.