مطالعة تطبيقي مفاهيم بصري انكسار و تكثر در آينه‌كاري ايراني و مكتب كوبيسم

Comparison of the Refraction and Multi Surfacification of the Iranian Miror’s Art and Cubism.

آينه‌كاري را مي‌توان واپسين ابتكارِ هنرمندان ايراني در گروه هنرهاي زيبا دانست كه ايرانيان در معماريِ داخلي و تزئين درون بنا به كار گرفته‌اند. در واقع به اجراي طرح‌هاي منظم و نقش‌هاي متنوع به وسيله قطعات كوچك و بزرگ آينه براي تزئين سطوح داخلي بنا هنر آينه‌كاري مي‌گويند. هنرمند آينه‌كار با ايجاد اشكال و طرح‌هاي تزئيني منظم و بيشتر هندسي از قطعات آينه در سطوح داخلي بنا، فضايي درخشان و پرتلألؤ پديد مي‌آورد كه حاصل آن بازتاب پي‌درپي نور در قطعات بي‌شمار آينه و ايجاد فضايي پرنور، دل‌انگيز و رويايي است. اين روش نتايج درخشاني دربر داشته و سبب به‌وجودآمدن شيوه نويني از اجرا و تلفيق فرم گرديده كه معادل تصويري آن را مي‌توان در اشكال گوناگون هنر نوين (به طور مثال هنر كوبيسم) مشاهده كرد. اين مقاله تلاشي است براي پاسخ‌گويي به اين پرسش كه آيا تشابهي ميان تصاوير چندوجهي در آينه‌كاري ايراني و نقاشي كوبيسم وجود دارد؟ بدين‌ترتيب نگارندگان براي دستيابي به هدف تحقيق، نشانه‌هاي بصري مشترك در آينه‌كاري ايراني و هنر كوبيسم را به سه نشانه بصري (1. تجزيه سطوح هندسي، 2. هم‌زماني بصري، 3. بازنمايي واقعيت) تقسيم كرده‌اند. از اين رو با بهره‌جستن از روش توصيفي ـ تحليلي و با جمع‌آوري اطلاعات كتابخانه‌اي و ميداني، به مطالعه پاره‌اي از وجوه اشتراك نمونه‌هاي مورد نظر مي‌پردازيم. حاصل تطبيق و نتيجه بررسي‌ها نشان مي‌دهد كه بين انكسار و چندوجهي‌شدن تصاوير در آينه‌كاريِ ايراني و كوبيسم فارغ از مجموع شرايط زماني و مكاني مشابهت‌هايي وجود دارد.

the mirror’s art is one of the Iranian traditional art. It is mainly used for interior decoration of monuments. The mirror can be considered the latest initiative of Iranian artists in the fine arts. Iranians have used it for interior design and decoration. As a matter of fact implementation of designs with small and large mirrors are used to decorate the interior surfaces of the buildings, which creates a brilliant and sparkling space. The result is a consistent reflection of light from the countless parts of the mirror and creating a pleasant and dreamy atmosphere. The equivalent of this brilliant atmosphere can be seen in various forms of modern art, for instance, cubism. This article is an attempt to answer the question whether there is a similarity between multidimensional images in Iranian mirror’s art and cubism. Thus in order to achieve the purpose of the research, the author has divided the common visual signs between the Iranian mirror and the art of cubism into their visual signs. Hence using a descriptive analytical method, visual concurrency and collecting library and field information we will study some aspects of the sample. The result of the matching and the studies show; there are similarities between refraction and multidimensional images in the Iranian mirror and cubism regardless of the time and space conditions.