بررسي تأثير عنصر مذهب درجرح و تعديل راويان شيعه در آثار رجالي ذهبي

فاقد عنوان لاتين

در منابع حديثي شيعه و اهل سنت، راويان مشتركي قرار دارند كه همواره پذيرش احاديث آنان با ملاحظۀ تفاوت مذهبي آن‌ها، مورد توجه رجاليان فريقين بوده است. در اين راستا، از جمله مباحث مورد نظر رجاليان اهل سنت، بررسي مذهب راويان شيعه و اثبات يا نفي عدالت آنان بوده است. برخي از نفي عدالت و در نتيجه بي‌اعتباري احاديث راويان شيعي سخن گفته‌اند؛ براي اثبات يا نفي اين مسئله مي‌توان آثار پيشينيان را در اين زمينه جستجو كرد. به اين منظور پرسش نوشتار حاضر، از نقش عنصر مذهب در داوري چهره شاخص حديثي رجالي اهل سنت، شمس الدين ذهبي بر عهده گرفته است. با تأمل در الفاظ جرح و تعديل به كارگرفته شده از سوي ذهبي، مشخص مي‌شود، توثيقات در دو دستۀ مؤكد و مطلق قرار مي‌گيرند و جرح‌هايي نيز به غير مذهب تعلق گرفته و يا تنها به نقل توصيف برخي از راويان شيعه، بدون اظهار نظر خود پرداخته است. چنين به نظر مي‌رسد كه ذهبي به عنوان يكي از پيشگامان رجال اهل سنت، به جرح راويان شيعي به بهانۀ مذهب معتقد نيست، بلكه ملاك ضعف راوي نزد وي، وجود نقص‌هاي ديگري است كه به زعم او به صحت حديث آسيب وارد نموده و از فقدان يكي از شروط راوي حديث حكايت دارد؛ چنان‌كه ذهبي به گفته خودش با بدعت‌هاي مذهبي منتسب به راويان شيعي مخالفت مي‌ورزد. بنابراين، صرف شيعي بودن راويان، ملاك در بي‌اعتباري روايات نخواهد بود.

فاقد چكيده لاتين