سيماي حضرت زينب عليهاالسلام در شعر شاعران مسيحي معاصر عرب

Hazrat Zaynab in the Mirror of Contemporary Arab Christians

شعر عاشورايي در ادبيات عربي قدمتي به درازاي واقعه عاشورا دارد. يكي از شخصيت هايي كه پس از وجود مبارك سيدالشهدا عليه السلام بيش ترين جلوه را در شعر و ادبيات آييني و عاشورايي داراست، عقيله بني هاشم حضرت زينب كبري سلام الله علي ها مي باشد. شايان ذكر است كه افزون بر شاعران مسلمان شيعه و اهل سنت، شاعران و ادباي مسيحي نيز با سرايش اشعاري نغز به ايشان عرض ارادت كرده و دفترهاي شعر خود را به ستايش حضرت علي ها السلام مزين كرده اند. در مقاله حاضر به شيوه توصيفي-تحليلي به جلوه فضايل و ويژگي هاي حضرت در شعر چند تن از شاعران مسيحي معاصر عرب پرداخته شده است و سعي شده مهم ترين ابعاد شخصيتي حضرت كه در شعر اين شاعران مسيحي بازتاب يافته است بررسي و تبيين گردد. در يك نگاه اجمالي مي توان گفت: پاكي و عفاف حضرت، صلابت و شكيبايي، پاسداري از دين پيامبر خاتم و رسالت الهي، محافظت از اهل بيت و بازماندگان كربلا، حماسه آفريني و انتقال پيام كربلا به جهانيان، از مهم ترين موضوعاتي است كه اين دلدادگان مسيحي بدان پرداخته اند.

Ashura poetry enjoys a history as long as the event of Ashura itself in Arabic. Needless to say, Hazrat Zaynab has got a high place in Ashura literature. In addition to Shiites, Sunni Muslims and Christians have composed poems in respect of Hazrat Zaynab, hence showed their deep respect to her. The present paper, provides an analysis of certain Arabic poems of a number of Arab Christians. In them, such notions as her chastity, perseverance, safeguarding the Islamic religion, escorting the Ashura survivors, and conveying the messages of Ashura are highlighted and praised.