بررسي رويكرد هرمنوتيكي در پژوهش هاي تفسيري

فاقد عنوان لاتين

هرمنوتيك به دليل اينكه توجه خاصي به زبان و تفسير متون دارد در مركز توجه معاصرين قرار گرفته و آنچه حائز اهميت است؛ داشتن نقش محوري مقوله فهم در مباحث هرمنوتيك است كه نمي توان به راحتي از آن گذشت. فهم هرمنوتيكي برخلاف ادّعاي برخي مبني بر ابتكار آن از سوي غربيان، از ديرباز روش هايي از آن توسّط انديشمندان مسلمان به كار گرفته شده است كه كمتر مورد توجه محققان قرار گرفته لذا اين نوشتار با روش توصيفي- تحليلي به بررسي اجمالي فهم روشمندانه، نه صرفاً هرمنوتيكي از كلام الهي در تحقيقات موجود پرداخته و به اين نتيجه دست يافته؛ به موازات گسترش بحث هاي قرآني، عالمان از فقيهان گرفته تا فيلسوفان و عارفان، از قرآن به فراخور فكر و دانش خود، برداشت هاي مختلفي داشته اند و موضع اصلي تفاوت برداشت ها را بايد در روش مفسران جستجو كرد؛ زيرا روش هاي گوناگون، آراء تفسيري متفاوت را به وجود آورده است و تحقيق حاضر ادعا دارد با وجود روش هاي تفسيري موجود اعم از نقلي و عقلي كه توانسته سطحي از معنا و مراد آيات را بدست آورد، هنوز پژوهشي مستقل در درك مفاهيم قرآن با رويكرد هرمنوتيكي به عنوان روش ثابت و مستقل تدوين نگرديده است.

فاقد چكيده لاتين