استلزامات رفتاري اصل عزت در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران

Behavioral Necessities of the Principle of Dignity in the Foreign Policy of the Islamic Republic of Iran

سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران، علاوه بر حكمت و مصلحت، بر اصل عزت بنا شده است. تحقق اين اصل برآمده از فقه اسلامي، مستلزم تغييرات اساسي در سطوح ساختاري و رفتاري است. اين نوشتار، بر آن بخش از استلزاماتِ اصل عزت تمركز يافته است كه حيث رفتاري داشته و در مواجهه با كنش‌هاي بازيگران روابط بين‌الملل مطرح است. نتايج به دست‌آمده با بهره‌گيري از روش استنباط از منابع اوليه اسلامي و نيز استفاده از مؤيداتي؛ همچون مفاد قانون اساسي و بيانات رهبران فكري- سياسي انقلاب اسلامي، نشان‌گر آن است كه عزت جمهوري اسلامي در گرو آن است كه در حوزه رفتاري در مواجهه با بازيگران روابط بين‌الملل، نظام جمهوري اسلامي، از يك‌سو در حوزه روابط ميان كشورهاي اسلامي، به سياست‌هايي روي آورد كه منجر به تحكيم و افزايش قدرت آنان در برابر تهديدات بيروني شود و از سوي ديگر، در مواجهه با بازيگراني از روابط بين‌الملل، كه در دايره كفر قرار مي‌گيرند، سياست‌هايي در پيش گيرد كه در نهايت منجر به استقلال و نفي هرگونه وابستگي يك‌‌جانبه نسبت به آنها شود.

The foreign policy of the Islamic Republic of Iran, in addition to wisdom and expediency, is based on the principle of dignity. The realization of this principle derived from Islamic jurisprudence requires fundamental changes at the structural and behavioral levels. The current paper focuses on the behavioral part of the necessities of the principle of dignity that has behavioral aspect and considers international relations in the face of the actions of the actors. The findings obtained by using the method of inference from primary Islamic sources as well as the use of evidence such as the provisions of the constitution and the statements of the intellectualpolitical leaders of the Islamic Revolution, show that the dignity of the Islamic Republic depends on the fact that in the field of behavior in the face of the actors of international relations, the system of the Islamic Republic, on the one hand, in the arena of relations between Islamic countries, turned to policies that lead to consolidation and increase their power against external threats, but on the other hand, in the face of actors in international relations who fall into the class of infidelity, adopts policies that ultimately lead to independence and the denial of any unilateral dependence on them.