بررسي تنوع ژنتيكي ژنوتيپ هاي گونه مريم نخودي (Teucrium polium) در غرب ايران با استفاده از نشانگر مولكولي SCoT

Genetic variation study of Teucrium polium genotypes in the west of Iran using SCoT molecular markers

مريم نخودي (L. Teucrium polium) از قديمي‌ترين گياهان دارويي مي‌باشد كه در طب سنتي كاربرد فراوان دارد. جهت تعيين ميزان تنوع ژنتيكي بين ژنوتيپ‌هاي مختلف مريم نخودي 17 ژنوتيپ‌ از اين گونه با استفاده از 15 آغازگر SCoT مورد بررسي قرار گرفت كه 11 آغازگر داراي باندهاي قابل امتياز‌دهي بودند. آغازگرهاي SCoT در مجموع توانستند 48 باند چند شكل توليد كنند. ميانگين تعداد باند توليد شده توسط هر آغازگر براي 17 ژنوتيپ برابر 2/82 بود. آغازگرهاي SC20، SC21 و SC59 با 6 باند بيشترين تعداد و آغازگر SC15 با 2 باند كمترين تعداد باند را تكثير نمود. ميانگين درصد چند شكلي (PPB%)، محتواي اطلاعات چند شكلي (PIC)، شاخص نشانگري (MI)، شاخص نسبت چندگانه موثر (EMR) و شاخص تفكيك (RP) در بين آغازگرهاي مورد بررسي به ترتيب برابر 98/485، 0/361، 1/525 و 4/197 بود. در حالت كلي و بر اساس تمام شاخص‌ها، مناسب‌ترين آغازگر‌ها براي بررسي گونه مريم نخودي، آغازگرهاي SC59 و SC11 تعيين شد. بيشترين تشابه را ژنوتيپ‌هاي (گيلان غرب2) با (ثلاث2) (0/732) و كمترين تشابه را ژنوتيپ (نفت شهر) با ژنوتيپ‌هاي (گيلان غرب1) و (گيلان غرب2) (0/10) داشت. گروه‌بندي حاصل از تجزيه كلاستر نشان داد كه ژنوتيپ‌ها در 2 گروه قرار گرفته كه نتايج حاصل از گروه‌بندي با استفاده از تجزيه واريانس مولكولي (AMOVA) و تجزيه به مؤلفه‌هاي اصلي (PCoA) تاييد گرديد.

Teucrium polium L. is one of the well-known medicinal and aromatic plants. In this study, we have used the SCoT marker to determine genetic variation among 17 genotypes of Teucrium polium collected from Kermanshah province, Iran. All of the SCoT primers showed 48 polymorphic bands. The primers of Sc20, Sc59 and Sc21 showed the highest number of band (6 bands) and Sc15 showed the lowest number of bands (2 bands). The mean polymorphic information content (PIC=0.361), marker index (MI= 1.525), Effective multiplex ratio (EMR= 4.197), polymorphism percentage (98.485%) and Resolving Power (RP=2.837) indices were calculated for all primers. The greatest similarity was between Gilan-gharb2 and Salas2 stations with 0.732 values. The lowest genetic similarity was between Naft-Shahr with Gilan-gharb1 and Gilangharb2 stations with 0.1. The cluster analysis group showed that the genotypes were classified into two groups, and the results of the clustering were confirmed by the use of molecular variance analysis (AMOVA) and principal components analysis (PCoA).