عنوان مقاله :
بررسي كارآيي فرآورده بيولوژيك Talaromyces flavus در كنترل بيماري هاي پژمردگي سيب زميني در استان همدان
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
نراقي، لاله سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مؤسسه تحقيقات گياه پزشكي كشور، بخش تحقيقات بيماريهاي گياهان، تهران، ايران , ارجمنديان، امير سازمان تحقيقات، آموزش و ترويج كشاورزي - مركز تحقيقات و آموزش كشاورزي و منابع طبيعي استان همدان، بخش تحقيقات گياه پزشكي، همدان، ايران
كليدواژه :
افزايش عملكرد , پژمردگي آوندي , غده سيب زميني , كاهش بيماري پژمردگي , پژمردگي , كنترل بيولوژيك
چكيده فارسي :
بيماري پژمردگي آوندي سيب زميني از اهميت ويژه اي برخوردار است. در حال حاضر، رايج ترين روش براي كنترل اين بيماري، استفاده از ارقام مقاوم و سموم شيميايي است ولي اين روش ها در برخي موارد موثر واقع نمي شود. يكي از روش هاي كنترل اين بيماري، كنترل بيولوژيكي با استفاده از قارچ هاي مفيد است. در اين پروژه، ابتدا فرآورده بيولوژيك Talaromyces flavus از طريق تكثير قارچ مذكور روي بستر سبوس برنج تهيه شد. سپس، در دو مزرعه، تيمار متاثر از غده هاي بذري آغشته به فرآورده بيولوژيك T. flavus با شاهد (شرايط زارع) مقايسه گرديد. نتايج شهرستان همدان نشان داد كه كاهش درصد وقوع و شدت بيماري پژمردگي آوندي در تيمار بيولوژيك نسبت به شاهد به ترتيب به ميزان 22/22 و 26/55 درصد بوده است. همچنين، در اين شهرستان، ميزان افزايش عملكرد در تيمار بيولوژيك نسبت به شاهد به ميزان 56/9 درصد محاسبه شد. از طرف ديگر نتايج شهرستان بهار نشان داد كه كاهش درصد وقوع و شدت بيماري پژمردگي آوندي در تيمار بيولوژيك نسبت به شاهد به ترتيب به ميزان 77/27 و 40 درصد بوده است. در مجموع با اجراي اين پروژه مشخص شد كه با كاربرد غده هاي بذري آغشته به قارچ كش بيولوژيك T. flavus در مزارع سيب زميني كشاورزان، كاهش درصد وقوع و شدت بيماري پژمردگي آوندي و افزايش عملكرد تحقق مي يابد.
چكيده لاتين :
فاقد چكيده لاتين
عنوان نشريه :
علوم كاربردي سيب زميني