عنوان مقاله :
بررسي مقايسه اي سكوت در معاملات تجاري و حقوق مدني با در نظر گرفتن ديدگاه فقهي
عنوان به زبان ديگر :
فاقد عنوان لاتين
پديد آورندگان :
حاجي آقازاده رودسري، حميدرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد نوشهر، نوشهر، ايران , عراقي، غلامرضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد نوشهر، نوشهر، ايران
كليدواژه :
سكوت , قرارداد , اعلام اراده , حقوق مدني
چكيده فارسي :
در حقوق ايران سكوت به تنهايي حاكي از اراده شخص نيست و از وضع شخص ساكت چيزي
فهميده نمي شود . در موارد استثنايي كه سكوت در آنها علامت رضاست اين امر مويد سكوت
محض نيست و عموماً قرينه ها و اماراتي هستند كه ميتوانند مبين اراده شخص باشند و ارزش
واقعي تعلق به آنها دارد نه نفس سكوت، زيرا سكوت بدون اماره و قرينه ارزش و اعتباري ندارد؛
البته اين قرينه ها همواره علامت رضا و قبولي نيستند بلكه گاهي نشانه رد و مخالفت نيز هستند.
قانونگذار در ماده 249 ق.م و برخلاف ضرب المثل معروف سكوت علامت رضاست اصل كلي را بنا
نهاده و به موجب آن مانع تأثير سكوت در روابط حقوقي متعاملين و قرارداد ها شده است. حقوق
ايران قاعده بي اعتباري سكوت در بيان اراده را از حقوق اسلام اخذ نموده است. استثنائات وارده بر
قاعده بي اعتباري سكوت در حقوق كليه كشورها تقريباً يكسان است و شباهت هاي بسياري نيز
بين آنها وجود دارد. اين موارد محدود به موارد معين و منوط به تحقق شرايطي است كه اكثر
حقوقدانان و فقها در مباحث اعلام اراده آن را پذيرفته اند.
چكيده لاتين :
فاقد چكيده لاتين
عنوان نشريه :
فقه، حقوق و علوم جزا
