افزايش انبارماني و بهبود ويژگي هاي كيفي سيب زميني با مديريت مصرف كودهاي نيتروژنه

فاقد عنوان لاتين

طي سال هاي اخير، با توسعه روش هاي تشخيصي آزمايشگاهي، جنبه هاي مضر مصرف كودهاي شيميايي بيشتر نمايان شده است. مصرف نامتعادل كودهاي نيتروژنه از يكسو سبب بر هم خوردن توازن تغذيه اي عناصر غذايي خاك و آلودگي منابع آب و خاك گرديده و از سوي ديگر سلامت محصول توليدشده را تحت تاثير قرار مي دهد. نيترات به تنهايي سمي نيست اما پس از احياء شدن تبديل به نيتريت شده و در نتيجه واكنش با آمين ها و آميدها، مي تواند توليد تركيبات خطرناك نظير نيتروزآمين و نيتروزآميد نمايد كه از تركيبات سرطان زا در بدن جانوران به حساب مي آيند. حد بحراني تجمع نيترات متناسب با ميزان مصرف سرانه 45 كيلوگرمي سيب زميني كشور، 170 ميلي گرم نيترات در هركيلوگرم وزن تر سيب زميني تعيين شده است. تحقيقات مختلف نشان داده كه متناسب با درصد مواد آلي موجود در خاك با افزايش مصرف نيتروژن خالص تا 130 الي 180 كيلوگرم در هكتار، ويژگي هاي كيفي و ماندگاري محصول بهبود مي يابد. مصرف بيشتر نيتروژن، نتايج معكوسي را به دنبال دارد. كاهش انبارماني، افزايش تلفات رطوبت، پلاسيدگي و بالا رفتن قند احياء و كاهش ويتامين ث و دوره خواب از جمله اين نتايج است. بر اين اساس توصيه مي شود كه براي نگهداري مناسب غده هاي سيب زميني در زمان هاي كمتر يا مساوي 3 ماه تا 170 كيلوگرم ازت خالص در هكتار و براي نگهداري غده هاي سيب زميني در زمان هاي بيش از 3 ماه از مقادير كمتر تا 140 كيلوگرم ازت خالص در هكتار استفاده شود. مصرف كود پتاسيمي مطابق با توصيه منطقه اي نيز در بهبود عملكرد كمي و كيفي محصول موثر است. مصرف كود نيتروژنه بسته به شرايط خاك و وضعيت آب و هوايي منطقه مي تواند در مقادير كم و دفعات بيشتر به كار گرفته شود.

فاقد چكيده لاتين