كليدواژه :
كنش انقلابي , نهادگرايي مشاركتي , مشروعيت سياسي , كارآمدي , عملگرايي راهبردي
چكيده فارسي :
انقلاب هاي سياسي داراي ويژگي هاي منحصربه فرد بوده و بر اساس الگوي كنش رهبران سياسي خود معنا پيدا مي كند. انقلاب اسلامي ايران به گونه اي اجتناب ناپذير با انديشه سياسي و راهبردي امام خميني پيوند يافته است. انديشه هاي امام خميني شكل خاصي از مدل هاي كنش انقلابي را در ساختار سياسي ايران و نظام بين الملل به وجود آورد كه بر اساس نشانه هايي از عمل گرايي راهبردي تفسير مي شود. چنين رويكردي به معناي آن است كه تحولات سياسي و كنش انقلابي ايران تحت تأثير آموزه هاي ايشان به اين دليل روند پيروزي سياسي و گسترش قدرت منطقه اي را پيدا نمود كه بر اساس نشانه هايي از عمل گرايي بوده است. عمل گرايي انقلابي نشانه هايي از كنش سياسي مبتني بر ابتكار عمل جهت كنترل فضاي سياسي و اجتماعي را منعكس مي سازد. انقلاب اسلامي ايران همانند بسياري از انقلاب هاي سياسي به مثابه دگرگوني سريع، بنيادين و اثربخش در ساختار داخلي و محيط پيراموني محسوب مي شود. تحول انقلابي كه توانست ارزش ها و اسطوره هاي مسلط بر يك جامعه، نهادهاي سياسي، ساختار اجتماعي و الگوي كنش راهبردي را تحت تأثير قرار دهد. تغيير در نهادها، ارزش ها و فرآيندهاي سياسي در جوامع انقلابي نيازمند رهبراني است كه از قابليت لازم براي عمل گرايي تاكتيكي و راهبردي برخوردار باشند. پرسش اصلي مقاله مبتني بر اين گزاره است كه: «الگوي رهبري سياسي امام خميني داراي چه ويژگي هايي بوده و چه تأثيري بر فرآيند انقلاب اسلامي به جا گذاشته است؟» فرضيه مقاله به اين موضوع اشاره دارد كه: «رهبري انقلاب اسلامي مبتني بر نشانه هايي از عمل گرايي راهبردي بوده و زمينه حفظ و تثبيت انقلاب اسلامي ايران را به وجود آورده است». در اين مقاله از روش شناسي تفسيري استفاده شده و بيانگر آن است كه هر يك از پژوهشگران مي توانند الگوي خاصي از كنش انقلابي رهبران سياسي را تفسير نمايند. چارچوب نظري مقاله مبتني بر «نهادگرايي مشاركتي رهبران انقلاب» بوده كه منجر به افزايش ميزان مشروعيت و كارآمدي سياسي رهبران انقلاب مي شود.
چكيده لاتين :
Political revolutions have unique characteristics and it makes sense according to the model of action of its political leaders. The Islamic Revolution of Iran is inextricably linked with the political and strategic thinking of Imam Khomeini. Imam Khomeini's thoughts have created a special form of revolutionary models in the political structure of Iran and the international system, interpreted on the basis of signs of strategic pragmatism. Such an approach implies that the political and revolutionary developments of Iran, under the influence of imam's teachings, have led to the process of political victory and the expansion of regional power, which has been based on signs of pragmatism.
Revolutionary pragmatism reflects the signs of political action based on the initiative to control the political and social environment. The Islamic Revolution of Iran, like many political revolutions, is considered as a rapid, fundamental and effective change in the internal structure and peripheral environment. Revolutionary transformation that could affect the dominant values and myths of a society, political institutions, social structure, and strategic action patterns. Changes in institutions, values, and political processes in revolutionary societies require leaders who have the capability to take tactical and strategic pragmatism.
The main question of the article is based on this proposition: "What is the characteristic of the political leadership of Imam Khomeini, and what has influenced the process of the Islamic revolution?" The hypothesis of the article points out that: "The leadership of the Islamic Revolution based on Are signs of strategic pragmatism and have created the ground for the preservation and consolidation of the Islamic Revolution of Ir@n". In this paper, interpretive methodology has been used and it is indicated that each of the researchers can interpret a particular pattern of revolutionary action of political leaders. The theoretical framework of the paper is based on the "participatory institutionalism of revolution leaders", which leads to an increase in the level of legitimacy and political efficiency of revolutionary leaders.
