كليدواژه :
فرهمندمعين، حامد , مقاوله‌نامه‌هاي بين‌المللي , بيمۀ صيادان , بيمۀ ملوانان , مطالعۀ تطبيقي
چكيده فارسي :
در ايران حدود 520 هزار نفر در صنايع وابسته به شيلات و 160 هزار نفر از طريق ملواني مشغول به فعاليت هستند. دريانوردي با خطرات بسياري از جمله حوادث كار در دريا، نوسانات درآمدي به دليل ماهيت فصلي بودن، طولاني شدن دوره خدمت و مشكلات بيمه بازنشستگي ناشي از آن، سختي كار و... همراه است. هدف از اين پژوهش، شناسايي مهم ترين موانع دريانوردان براي بيمه شدن، برشمردن چالش هاي اصلي سازمان تامين اجتماعي در رابطه با بيمه كردن اين گروه، مطالعه تطبيقي وضعيت بيمه پردازي دريانوردان ساير كشورها و در نهايت پيشنهاد اصلاحات مورد نياز در فرايند و نظام بيمه پردازي دريانوردان ايران است. در اين پژوهش، از روش تحقيق كتابخانه اي به شيوه تحليلي- توصيفي براي مطالعه مقاوله نامه هاي بين المللي و بيمه پردازي دريانوردان در ساير كشورها و مصاحبه با خبرگان جهت برشمردن مشكلات سازمان درخصوص بيمه كردن اين گروه استفاده شده است. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد كه بهتر است نظام جداگانه اي براي بيمه دريانوردان ايران ايجاد شود، و اگر امكان انجام اين مسئله در كوتاه مدت فراهم نباشد، بهتر است با اعمال تغييراتي در الگوهاي موجود، برخي از مشكلات موجود در اين زمينه را هرچه بهتر برطرف ساخت.
چكيده لاتين :
In Iran, about 520,000 people are flocked through fisheries and 160,000 are being flogged. But, shipping with many risks, including accidents at sea, income fluctuations due to the nature of seasonality, prolonged service life and the problems of retirement due to it, hard work, etc. But, due to the job and economic structure of this occupation, it is usually a fisherman and a part of full-time and part-time careers, and this has led to problems with the social insurance of these strata. The purpose of this study was to identify the most important obstacles for seafarers to insure, to take into account the main challenges of the social security organization regarding insurance of these strata, to study the comparative situation of the insurance of seafarers of other countries and finally to propose the necessary reforms in the process and system of insurance of Iranian seafarers. For this purpose, the research method of library study and descriptive analytical method for the study of international agreements and seafarers' insurance in other countries and interviewing experts have been used to account for the organization's problems in insuring these segments. The results of the study showed that a separate insurance system for Iranian seafarers would be better. But, if this action could not be taken in the short term, some of the problems of these segments would be eliminated by changing existing patterns.
