تأملي بر مسئوليت ناشي از تبليغات كذب رسانه اي با رويكرد فقهي حقوقي

A Reflection on the Responsibility of False Media Propaganda with a Legal Jurisprudential Approach

امروزه تبليغات بخش مهمي از تجارت است. استفاده از اطلاعات غلط و كذب در تبليغات، سبب گمراهي مصرف كنندگان و يا ديگر رقبا خواهد شد و نيز با افزايش روز افزون رسانه ها و تنوع آن در فضاي مجازي سبب گرديده است كه به واسطه نفوذ آنها در عرصه اجتماعي، در عرصه تبليغات بازرگاني هم ورود پيدا كند و از سوي توليد كنندگان مورد استقبال قرار گيرند و بدليل عدم آگاهي و به علت كمبود نظارت و فقدان قوانين و مدون در اين حوزه و نيز به جهت كذب بودن اين تبليغات، ضروري به وجود بيابد. لذا در اين مقاله قصد داريم مسئله تبليغات كذب و دروغين و آثار و پيامد آن از منظر فقه و حقوق را مورد بحث و بررسي قرار دهيم و در صورت خسارات وارده به جبران آن برآمده تا از حقوق افراد، حمايت شود.

Advertising is an important part of business today. The use of false information in advertising will mislead consumers or other competitors. The media and its diversity in cyberspace have increased their influence in the social arena and commercial advertising. To enter and be welcomed by the producers, and due to lack of awareness and due to lack of supervision and lack of laws and codified in this area, as well as due to the falsity of these advertisements, it becomes necessary. Therefore, in this article, we intend to discuss the issue of false propaganda and its effects and consequences from the perspective of jurisprudence and law, and in case of damages, it will be compensated to protect the rights of individuals.