عنوان مقاله :
اثربخشي درمان فعالسازي رفتاري كوتاهمدت بر نااميدي جانبازان مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه
عنوان به زبان ديگر :
Effectiveness of Brief Behavioral Activation Treatment on the Hopelessness in Veterans with Post-Traumatic Stress Disorder
پديد آورندگان :
تقوي، رامين دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي باليني، اردبيل، ايران , عيني، ساناز دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي باليني، اردبيل، ايران , كاظمي، رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد اردبيل - دانشكده علوم انساني - گروه روانشناسي باليني، اردبيل، ايران
كليدواژه :
درمان فعالسازي رفتاري , نااميدي , نااميدي , اختلال استرس پس از سانحه , جانبازان
چكيده فارسي :
اهداف: اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) يكي از عوارض برجسته رواني ناشي از جنگ است كه در جانبازان ديده ميشود. درمان فعالسازي رفتاري بهعنوان يك مداخله كوتاهمدت ميتواند مجموعهاي از تخريبهاي اين اختلال را مورد هدف قرار دهد. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي درمان فعالسازي رفتاري كوتاهمدت بر نااميدي جانبازان مبتلا به PTSD بود.
مواد و روشها: در اين پژوهش نيمهآزمايشي با طرح پيشآزمون- پسآزمون با گروه كنترل، 40 نفر از جانبازان مبتلا به PTSD كه در سال 1396 در بيمارستان ايثار اردبيل بستري و تحت درمان بودند، بهعنوان نمونه در دسترس انتخاب شده و بهصورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. جلسات درمان فعالسازي رفتاري طي 10 جلسه يكساعته براي گروه آزمايش اجرا شد. براي جمعآوري دادهها از مصاحبه باليني ساختاريافته براي اختلالات رواني DSM-5 و مقياس نااميدي بك استفاده شد. سپس دادهها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيري در نرمافزار آماري SPSS 23 تجزيه و تحليل شدند.
يافتهها: پس از كنترل اثر پيشآزمون، ميانگين نمرات احساس فرد نسبت به آينده، بيانگيزگي، انتظارات و نااميدي كل بين گروه آزمايش و كنترل در مرحله پسآزمون داراي تفاوت معنيداري بود (05/0p<). همچنين مداخله درماني باعث كاهش معنيدار ميانگين نمرات احساس فرد نسبت به آينده (14.840=F؛ 0.001=p)، بيانگيزگي (5.037=F؛ 0.032=p)، انتظارات (5.308=F؛ 0.001=p) و نااميدي كل (10.361=F؛ 0.003=p) شد.
نتيجهگيري: آموزش درمان فعالسازي رفتاري كوتاهمدت، نااميدي جانبازان مبتلا به PTSD را كاهش ميدهد.
چكيده لاتين :
Aims: Post-traumatic stress disorder is one of the prominent psychological consequences of war that is seen in veterans. Behavioral activation treatment as a brief intervention can target a range of disruptions of this disorder. The aim of the present study was to investigate the effectiveness of brief behavioral activation treatment on the hopelessness in veterans with post-traumatic stress disorder.
Materials and Methods: In this semi-experimental study with pre-test post-test design with control group, 40 veterans with PTSD, who were referred to Issar Ardabil psychiatric Hospital in 2017, were selected through convenience sampling and randomly assigned to two groups of experimental and control. Ten behavioral activation treatment sessions were performed (one hour per session) for the experimental group. The data were collected, using the Structured Clinical Interview for DSM-5 Disorders and Beck Hopelessness Scale. Then, the data were analyzed by SPSS 23, using multiple covariance analysis.
Finding: After controlling the effect of pre-test, there was a significant difference among the mean scores of feelings about the future, lake of motivation, expectations, and total hopelessness in the experimental group and the control group (p<0.05). Also, therapeutic intervention significantly decreased the mean scores of the feelings about the future (F=14.840; p=0.001), lake of motivation (F=5.037; p=0.032), expectations (F=5.308; p=0.001), and total hopelessness (F=10.361; p=0.003).
Conclusion: Training brief behavioral activation treatment reduces hopelessness of veterans with PTSD.
عنوان نشريه :
مطالعات فرهنگ ايثار