كليدواژه :
علم اجمالي , وجوب موافقت قعطيه , حرمت مخالفت قطعيه , آخوند خراساني(ره) , امام خميني(ره)
چكيده فارسي :
در علم اصول، علم به دو دسته تفصيل و اجمال تقسيم مي شود. اين دو علم در بيان و كشف احكام شرعي كمك شاياني به مجتهد و فقيه مي كند. علم تفصيلي، به معناي مشخص بودن اصل تكليف است، اما علم اجمالي به معناي علم به جامع همراه با شك در جايگاه استقرار آن است. پس در اين كه اين علم به ميزان جامع تكليف آوري آن مشخص است، اتفاق نظر وجود دارد اما تكليف آور بودن علم اجمالي نسبت به بيشتر از جامع مورد اختلاف است. حال سوال اين است كه وجوب موافقت قطعيه يا حرمت مخالفت قطعيه درعلم اجمالي، از ديدگاه آخوند خراساني و امام خميني چه تاثيراتي در تعيين فعليت احكام دارد. بررسي توصيفي تحليلي اين مسئله، نشان مي دهد آخوند خراساني(ره) در علم اجمالي، فعليت من جميع الجهات باشد، پس مخالفت قطعيه اش حرام، و موافقت قطعيه اش واجب است. ولي اگر علم اجمالي فعليت لامن جميع الجهات داشت، علم اجمالي در هر دو مقام شامل تكليف آوري مي شود. امام خميني(ره)برخلاف مرحوم آخوند(ره) معتقد است با موجود شدن علم اجمالي در وجوب موافقت قطعيه، مخالفت قطعيه حرام بوده و موافقت احتمالي كفايت مي كند. يعني نيازي به ترك همه اطراف موضوع نيست. اين امر موجب مي شود در صورت تزاحم با مفسده قويتر، جواز عمل قبيح نباشد.
چكيده لاتين :
In the science of principles, science is divided into two categories of details and conciseness. These two sciences help the mujtahid and the jurist in expressing and discovering the religious rules. Detailed science means that the principle of the task is clear, but concise science means comprehensive knowledge with doubt in its place of establishment. So, there is a consensus that this science is as comprehensive as its homework, but the task of concise science is more controversial than more comprehensive. Now the question is what are the effects of the necessity of definite agreement or the sanctity of definite opposition in general science, from the point of view of Akhund Khorasani and Imam Khomeini in expressing the rulings. A descriptive-analytical study of this issue shows that Akhund Khorasani (RA) in general science, my act is in all respects, so his definite opposition is forbidden, and his definite agreement is obligatory. But if the concise knowledge of Lamen's actuality had all aspects, the concise knowledge in both positions includes task-making. Imam Khomeini (ra), unlike the late mullah (ra), believes that with the existence of concise knowledge in the necessity of definite agreement, definite opposition is forbidden and a possible agreement is sufficient. That is, there is no need to leave everyone around the issue. This makes it not permissible to commit an ugly act in the event of a conflict with a stronger corruptor.
