رافضه: بررسي مقدماتي

Rafida: An Introductory Study

مونتگمري وات عنوان «رافضه» را در چهار بخش مطرح مي كند: 1. سنت فرقه نگاري؛ 2. معرفي متكلمان رافضه؛ 3. معناي اصطلاح «رافضه»؛ 4. رابطه رافضه و اماميه. وي پژوهش خود را بر دو اثر، يكي از اهل سنت، اشعري، و ديگري از شيعه اماميه، نوبختي، مبتني كرده است. وي به صورت مقايسه اي مطالب دو كتاب را درباره فرقه هاي شيعي مطرح مي كند و مي كوشد به شكل تاريخي پيدايش و سير تحول آن جريان ها را بكاود و ارتباط، شباهت ها و تفاوت هاي ميان آنها را بررسي كند. به نظر وات، فرقه هاي شيعي وابسته به يك جنبش عام نبوده اند، اما شباهت هايي ميانشان وجود دارد. مهم ترين مسيله اي كه نويسنده بدان پرداخته چگونگي به امامت رسيدن رهبران شيعيان بوده است. وي با مطالعه فعاليت هاي سياسي جريان هاي مختلف شيعي و ارتباط آنها با بدنه سياسي حاكم عباسي، در جست وجوي اهداف سياسي شيعيان بوده است. البته از نويسنده انتظار مي رفت كه به خاستگاه، مفهوم و سير تطور معناي اين واژه توجه كند، اما در اين خصوص كار چنداني صورت نگرفته است. افزون بر آن، كاستي هايي ديده مي شود. همچنين، ديدگاه هاي نادرستي به اماميه نسبت مي دهد كه نيازمند نقد است. از اين رو توضيحات لازم و نقد محتوايي مطالب نويسنده در پاورقي ها بيان شده، و متن مقاله صرفا حاوي عبارات نويسنده است. در انتها نيز نقد روشي مقاله حاضر صورت گرفته است.

فاقد چكيده لاتين