بررسي اثر بخشي آموزش گروهي مبتني بر آموزش زوج درماني شناختي–سيستمي گاتمن وآموزش الگوي مك مستر بر الگوهاي ارتباطي

Evaluation of the Effectiveness of Group Training Based on Guttman Cognitive-Systemic Couple Therapy Training and Mcmaster Model Training on Communication Patterns

هدف و زمينه: به كارگيري مداخلات مؤثر براي بهبود كلي كيفيت رابطة زوجين و مؤلفه هاي آن از اهميت ويژه اي برخوردار است لذا پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثر بخشي آموزش گروهي مبتني بر زوج درماني شناختي – سيستمي گاتمن و آموزش الگوي مك مستر، بر الگوهاي ارتباطي انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف كاربردي و طرح پژوهش، از نوع آزمايشي با گروه كنترل و گمارش تصادفي بود.: 30 زوج به عنوان نمونه آماري با روش نمونه‌گيري در دسترس از بين زوج‌هاي متعارض مراجع كننده به مراكز مشاوره و روانشناسي خصوصي شهر تهران، منطقه 2 و 3، انتخاب شدند. زوجين به صورت كاملا تصادفي در سه گروه آزمايش زوج درماني با رويكرد گاتمن، گروه آزمايش زوج درماني مبتني بر رويكرد مك مستر و گروه كنترل جايگزين شدند. ابتدا از هر سه گروه با پرسشنامه‌هاي الگوي ارتباطي كريستنسن و سالاوي(1991) ، پيش آزمون به عمل آمد. سپس هر كدام از گروه‌هاي آزمايش ده جلسه تحت آموزش زوج درماني مبتني بر نظريه گاتمن، آموزش زوج درماني مبتني بر نظريه مك مستر قرار گرفتند. پس از پايان جلسات آموزشي، از هر سه گروه پس آزمون گرفته شد. به منظور بررسي ميزان ماندگاري آموزش ارائه شده، يك ماه پس از آموزش، از هر دو گروه آزمايش، مجددا آزمون به عمل آمد. و با استفاده از آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر داده هاي جمع آوري شده مرد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج حاكي از اين بود كه آموزش زوج درماني سيستمي- شناختي گاتمن و آموزش الگوي مك مستر، موجب بهبود الگوهاي ارتباطي در زوج‌هاي متعارض شدند. بين اثربخشي آموزش زوج درماني سيستمي- شناختي گاتمن و آموزش زوج درماني مبتني بر الگوي مك‌مستر بر الگوهاي ارتباطي ، زوج‌هاي متعارض تفاوت وجود نداشت. نتيجه گيري: از نتايج پژوهش حاضر مي توان نتيجه گرفت كه زوج درماني شناختي–سيستمي گاتمن وآموزش الگوي مك مستر به عنوان دو رويكرد اثر بخش بر بهبود الگوهاي ارتباطي زوجين مي تواند مورد استفاده خانواده درمانگران، مشاوران و روانشناسان گردد.

Purpose: The use of effective interventions to improve the overall quality of the couple's relationship and its components is of particular importance. The aim of this study was to compare the effectiveness of group training based on Guttman cognitive-systemic couple therapy and McMaster model training on communication patterns. Methodology: The present study is applied in terms of purpose and The research design was experimental with control group and random assignment. 30 couple as a statistical sample with available sampling method selected from conflicting couples referring to private counseling and psychology centers in Tehran, Region 2 and 3. Couples were randomly assigned to three groups of couples therapy experiments with Guttman approach, experimental couples therapy group based on McMaster approach and control group. First, a pre-test was performed on all three groups with Christensen and Salawi Communication Model Questionnaires (1991). Then, each of the experimental groups underwent ten sessions of couples therapy training based on Guttman theory, couple therapy therapy based on McMaster theory. At the end of the training sessions, post-test was taken from all three groups. In order to evaluate the duration of the training, one month after the training, both experimental groups were retested. Findings: The results showed that Guttman systemic-cognitive couple therapy training and McMaster model training improved communication patterns in conflicting couples. there was no difference between the effectiveness of Guttmann's systemic-cognitive couple therapy training and Maxmaster model couple therapy training on communication patterns of conflicting couples. Conclusion: From the results of the present study, it can be concluded that Guttman cognitive-systemic couple therapy and McMaster model training as two effective approaches to improve couples communication patterns can be used by family therapists, counselors and psychologists.