بررسي تاثير الگوهاي همسرگزيني در طلاق قطعي(مورد مطالعه: مراجعه كنندگان به دادگاه هاي حمايت خانواده شهر تهران از دي ماه 1397 تا آخر خرداد 1399)

فاقد عنوان لاتين

انتخاب همسر و شيوه هاي متفاوت آن، همواره مد نظر انديشمندان حوزه جامعه شناسي خانواده بوده است. اين پژوهش،با استفاده از يك رويكرد تلفيقي نوين از نظريه «رابطه ناب» گيدنز با محوريت نوع الگوي همسرگزيني و نظريه «طلاق» ديويد چيلبه اين موضوع پرداخته است.رويكرد روش ­شناختي تحقيق اثبات­ گرايي است و روش تحقيق، روش توصيفي و تبييني مي باشد. جامعه آماري در اين تحقيق، شش مجتمع‌ قضايي دادگاه خانواده در شهر تهران بود. نمونه ها را به صورت تصادفي ساده و در دسترس انتخاب گرديد. حجم نمونه به صورت تقريبي از ميزان وقوع طلاق در دي ماه سال 1399 در شهر تهران 2500 تا بوده است كه در فرمول كوكران عدد 384 بدست آمد. يافته­ هاي تحقيق نشان مي دهد كه تاثير همسرگزيني سنتي با همسرگزيني مدرن در طلاق قطعي با يكديگر متفاوت هستند. ميانگين طلاق با سبك همسرگزيني مدرن بيشتر است از ميانگين طلاق با سبك همسرگزيني سنتي. در بررسي مدل تحقيق، بار عاملي سبك ازدواج مدرن برابر 0/89 و سبك ازدواج سنتي برابر 0/71 بود. مقدار آماره كاي دو برابر 76/138 و سطح معني داري آمون 0/000 مي باشد. با توجه به اينكه مقدار سطح معني داري آزمون كمتر از 0/05 مي باشد، فرض صفر رد شده و با اطمينان 95% مي توان گفت هر نوع همسرگزيني در طلاق قطعي تاثير دارد. با توجه به مقدار ضريب گاما 0/486 مي توان گفت شدت وابستگي در حد متوسط مي باشد. سبك ازدواج بر وقوع طلاق اثر داشته و سبك ازدواج مدرن اثر بيشتري بر وقوع طلاق داشت.

فاقد چكيده لاتين