بررسي اشتراكات ابن عربي و ژوزف مورفي در موضوع معجزه و كرامت

Commons of Ebn Arabi and Josef Murphy in the issue of miracle

ابن عربي مانند اغلب عرفاي اسلامي كرامت را مخصوص اوليا و معجزه را مخصوص پيامبران مي داند. ابن عربي مانند برخي عرفاي ديگر، كرامت واقعي را علم شهودي مي داند. ژوزف مورفي تفاوتي بين كرامت و معجزه قايل نبوده، معتقد است كه تمام انسان ها داراي چنان قوايي هستند كه مي توانند تمام معجزات را محقق كنند. مورفي مثال هاي فراواني را بيان مي كند كه در آن سالك قادر به انجام معجزات حضرت عيسي شده است. مورفي روانشناسي ست كه علمش كاربردي است؛ بدين معنا كه تمام افراد انساني مي توانند از معجزه استفاده كنند تا زندگي دنيوي مناسب و به دنبال آن حيات اخروي پسنديده ايي داشته باشند. مورفي و ابن عربي در موضوع معجزه دست كم در نه مورد اشتراك نظر دارند كه در اين مقاله به آنها پرداخته شده است. روش به كار گرفته شده در اين مقاله كتابخانه اي و مقايسه اي است كه در آن با وجود تفاوت در اصطلاحات، در پي يافتن مفاهيم مشترك بوده ايم.

Like the other Islamic mystics, Ebn Arabi considers dignity specialized for saints and miracle specialized for prophets. Like some other mystics, Ebn Arabi considers intuitive science as the real dignity. Josef Murphy thinks that there is no difference between dignity and miracle and he believes that all human beings have such powers and they are able to realize all miracles. Murphy makes lots of examples in which a wayfarer was able to do the miracles of Jesus Christ.Murphy is a psychologist whose knowledge is practical, which means that he thinks all human beings can use miracle so that they can have a proper life in this world and then in the life in hereafter. Murphy and Ebn Arabi have the same idea about miracle at least in 9 cases and in this section they are going to be discussed. The method used in this paper is library and comparative.That in spite of differences in terms, we have sought to find common ground.