طراحي الگوي بومي بهينه توسعه سرمايه‌گذاري ريسك‌پذير در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش داده‌بنياد وAHP فازي

هدف اين تحقيق، طراحي الگوي بهينه توسعه سرمايه گذاري ريسك‌پذير در بورس اوراق بهادار تهران با استفاده از روش داده‌بنياد و AHP  فازي بوده است. روش گردآوري، آميخته كيفي و كمي بوده است. در مرحله اول با استفاده از رويكرد كيفي داده‌ بنياد الگوي پارادايمي پژوهش استخراج شده است. ابزار گردآوري داده­ها در بخش كيفي، مصاحبه بوده است. جامعه آماري بخش كيفي شامل خبرگان صندوق هاي سرمايه گذاري بوده كه به روش نمونه گيري نظري، 20 خبره براي انجام مصاحبه انتخاب شده است. در مرحله كمي هريك از مقوله‌هاي استخراجي با استفاده از تحليل عاملي تأييدي بررسي و تأييد شده است. ابزار گردآوري داده­ها در اين بخش، پرسشنامه محقق‌ساخته بوده كه براساس مفاهيم استخراجي از بخش كيفي طراحي شده بود. اين پرسشنامه پس از تعيين روايي و پايايي بين اعضاي نمونه آماري توزيع شده است. جامعه آماري بخش كمي شامل مديران شركت هاي بورسي بوده است. حجم نمونه اين بخش براساس توصيه هاي مدل هاي تأييدي 210 نفر تعيين شده است. نتايج بخش كيفي نشان‌دهنده 67 مفهوم درقالب  15 مقوله فرعي و شش مقوله اصلي به‌منظور توسعه سرمايه گذاري ريسك پذير بورس اوراق بهادار بوده است. نتايج بخش كمي نيز نشان داد كه هريك از مقوله هاي اصلي و فرعي استخراجي از خبرگان تحقيق، قابل تعميم به مديران شركت هاي بورسي مي باشد.