اثربخشي تئاتر‌درماني بر خودكنترلي، عملكرد اجتماعي انطباقي و وابستگي به بازي‌هاي رايانه‌اي دانش‌آموزان وابسته به بازي

Evaluate the Effectiveness of Theater Therapy on Self-Control, Adaptive Social Functioning and Computer Game Addiction of Game Addicted Students

هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي تئاتر‌درماني بر خودكنترلي، عملكرد اجتماعي‌ـ‌انطباقي و وابستگي به بازي‌هاي رايانه‌اي دانش‌آموزان وابسته به بازي است كه درقالب مطالعه‌اي نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون‌ـ‌پس‌آزمون‌ـ‌پيگيري با گروه كنترل انجام شد. جامعۀ آماري را كليۀ دانش‌آموزان مشغول به تحصيل در دورۀ اول متوسطۀ شهر اصفهان در سال تحصيلي 99-98 تشكيل دادند كه از پرسشنامۀ وابستگي به بازي‌هاي رايانه‌اي فرهادي (1396) نمرات بيشتر از 50 كسب كردند. از بين 150 نفر از افراد جامعه، 30 نفر به‌صورت هدفمند انتخاب شدند و تصادفي در دو گروه 15نفرۀ آزمايش و كنترل قرار گرفتند. شركت‌كنندگان هر دو گروه پرسشنامۀ خودكنترلي تانگني و همكاران (2004)، مقياس عملكرد اجتماعي‌ـ‌انطباقي پرايس و همكاران (2002) و پرسشنامۀ وابستگي به بازي‌هاي رايانه‌اي فرهادي (1396) را تكميل كردند. جلسات تئاتردرماني در 8 جلسۀ 90دقيقه‌اي به‌شيوۀ گروهي و هفتگي براي گروه آزمايش برگزار شد؛ اما شركت‌كنندگان گروه كنترل تا پايان مرحلۀ پيگيري، مداخله‌اي دريافت نكردند. پس از اتمام دورۀ آموزشي و 3 ماه پس از اجراي پس‌آزمون، هر دو گروه دوباره سنجش شدند. براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر و نرم‌افزار 24 SPSS استفاده شد. نتايج نشان داد تئاتر‌درماني ميزان خودكنترلي و عملكرد‌ اجتماعي‌ـ‌انطباقي را در دانش‌آموزان افزايش و وابستگي به بازي‌هاي رايانه‌اي را در اين گروه كاهش داده است و نتايج در دورۀ پيگيري سه‌ماهه نيز از ثبات لازم برخوردار بوده است (05/0>p). نتايج پژوهش حاضر بر اهميت كاربرد تئاتردرماني درراستاي بهبود خودكنترلي، عملكرد اجتماعي‌ـ‌انطباقي و كاهش علائم وابستگي به بازي دانش‌آموزان تأكيد دارد.

The aim of this study was to investigate the effectiveness of theater therapy on self-control, social and adaptive performance and dependence on computer games of game-dependent students, which was conducted in a quasi-experimental design. The statistical population consisted of all students studying in the first year of high school in Isfahan in the academic in 2018-2019, who obtained more than 50 marks from Farhadi (2017) researcher-made computer game addiction researcher-made questionnaire. Out of 150 people from the mentioned community, 30 people were purposefully selected and randomly divided into two groups of 15 people. Participants in both groups completed Tangney self-control questionnaire (2004), Price et all Social Performance Scale (2002) and Farhadi Computer Game Addiction Questionnaire (2017). Theatrical therapy sessions were held in 8 90-minute group sessions per week for the experimental group; But the participants in the control group did not receive any intervention until the end of the follow-up phase. After completing the training course and also 3 months after the post-test, both groups were re-assessed. Analysis of variance with repeated measures and SPSS 24 software were used to analyze the data. The results showed that theater therapy increased the level of self-control and adaptive social performance in students and reduced computer game addiction in this group and the results were stable in the quarterly follow-up period (p<0.05). The results of the present study emphasize the importance of using theater therapy in order to improve self-control, adaptive social functioning and reduce the symptoms of students' play addiction.