كليدواژه :
گردشگري تك جنسيتي , چشم خيره , گردشگري زنان , امنيت زنان , جغرافياي ترس
چكيده فارسي :
بيش از دو دهه است كه پژوهشگران گردشگري به موضوع جنسيت توجه نشان داده اند و به تدريج مسيله نابرابري، محدوديت ها، و ادراك زنان از محدوديت، ترس، خطر، تهديد، و امنيت، وارد حوزه مطالعات اجتماعي و گردشگري شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسي ترس هاي زنان در سفر و راهبرد هاي رويارويي آنان با اين ترس ها انجام شده است. رويكرد كيفي با اتكا به 19 مصاحبه عميق نيمه ساخت يافته اتخاذ شد. مشاركت كنندگان، زنان متعلق به پايگاه اجتماعي اقتصادي متوسط ساكن شهر مشهد بودند. يافته ها در چارچوب سه نوع ترس (ساختاري، اجتماعي، و شخصي) و سه نوع شيوه رويارويي با اين ترس ها مقوله بندي شد. در اين طبقه بندي، منظور از ترس ها يا راهبردهاي «ساختاري»، منابع ترس يا راهبرد هاي مواجهه اي است كه به ساختار اجتماعي، كالبدي، و طبيعي مقصد گردشگري مربوط مي شود. كاربرد صفت «اجتماعي» براي ترس ها و راهبردها، ناظر به اموري است كه در فرايند كنش متقابل رخ مي دهد. ترس ها و راهبرد هاي «شخصي» نيز به اموري مربوط است كه بيشتر در محدوده انتخاب ها، ترجيحات، قابليت ها، و ابتكارات شخصي و شناختي مي گنجد. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد كه اگرچه زنان به سبب شرايط ذهني خود، شرايط عيني محيط هاي گردشگري، و برساخت اجتماعي ترس در زنان، ترس هايي را تجربه مي كنند، اما در برابر آن، انواع مقاومت فعالانه يا انفعالي را درپيش مي گيرند و از آن به عنوان ابزاري براي توانمندسازي خود بهره مي گيرند. اگرچه اين تجربه ها به لحاظ كيفيت و عمق با تجربه هاي زنان كشورهاي توسعه يافته متفاوت است، اما با وجود تمهيدات محافظه كارانه تر، مسير مشابهي را مي پيمايد.
چكيده لاتين :
With the beginning of gender studies over two decades ago, issues such as inequality, constraints, and women's perceptions of fear, risk, threat, and security have gradually been included by researchers in social and tourism fields. The aim of this study is to investigate women's fears while traveling and their strategies to deal with those fears. A qualitative approach was used and in-depth semi-structured interviews with 19 middle-class female participants based in Mashhad were conducted. In the process, three types of fear (structural, social and personal) and three types of coping strategies (structural, social and personal) were identified. In this classification, "structural" fears or coping strategies refer to their sources or methods involving social, physical and spatial structure of a tourist destination. "Social" fears and strategies refer to emotions and reactions appear through interactions. "Personal" fears and coping strategies are related to the realm of cognitive and personal choices, preferences, abilities, and initiatives. Findings show that although women experience fears due to their subjective perception, the objective conditions of tourism environment and social construction help them put up some kinds of active or passive resistance. They understand the fear as an empowering tool. These experiences differ in terms of quality and depth from western context,, and Iranian women have more conservative orientations, but Iranian women they follow a similar path.
