تبيين مدل كنترل راهبردي در سازمان هاي رسانه اي (با تمركز بر شبكه هاي تلويزيوني)

ناكافي‌بودن مفهوم‌سازي‌ها، ناهمگوني و پراكندگي دانش كنوني كنترل، شكاف ميان نظريه و عمل و بافتارمحور بودن ماهيت كنترل راهبردي از جمله دلايل اصلي پرداختن به حوزه كنترل راهبردي و توسعه نظري آن در پژوهش حاضر بود. نابسندگي نظريه‌هاي مديريت رسانه، تفاوت الگوهاي سازماني صنعت رسانه با الگوهاي متداول مديريت و اهتمام كمتر به مسائل سطح سازمان در پژوهش‌هاي رسانه، زمينه‌ساز تمركز يافتن اين پژوهش بر سازمان‏ هاي رسانه ‏اي شد. به‌اين‌ترتيب، شناسايي و تبيين مدل راهبردي در سازمان‌هاي رسانه‌اي، به‌منظور كشف و فهم مؤلفه‏ هاي اصلي كنترل، ابعاد، كاركردها و روابط ميان اين مؤلفه ‏ها به‌عنوان اهداف اصلي پژوهش، مدنظر قرار گرفت. به دليل ماهيت اكتشافي پژوهش، از روش نظريه داده بنياد بهره گرفته شد. همچنين با توجه ‌به تفاوت‌هاي معنادار ميان بخش‌هاي مختلف صنعت رسانه و به دليل اهميت بخش تلويزيون و قدرت آن در نمايان كردن ويژگي‌هاي اختصاصي و متفاوت صنعت رسانه و سازمان‌هاي رسانه‌اي، اين بخش براي انجام پژوهش برگزيده و در مجموع با 15 نفر از مديران و مشاوران كنوني و سابق شبكه‌هاي تلويزيوني مصاحبه شد. در نهايت، چهار نوع كنترل، شامل سياسي، منابع و قابليت‌ها، اجرا و نظارت راهبردي، شناسايي و تبيين شدند و با در نظر گرفتن كنترل تعاملي، براي نخستين بار صورت‏بندي جامعي از واقعيت كنترل راهبردي در سازمان‏ هاي رسانه ‏اي ارائه شد.