ارزيابي صفات بيوشيميايي و انتقال مجدد مواد پرورده جو (.Hordeum vulgare L) در كشت مخلوط تأخيري با نخود (.Cicer arietinum L) در شرايط تنش كم‌آبي

به‌منظور بررسي اثر تنش كم‌آبي و تركيب‌هاي مختلف كشت مخلوط تأخيري نخود با جو بر صفات بيوشيميايي و عملكرد جو و نخود آزمايشي مزرعه‌اي به‌صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 97-1396 در دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي داراب، دانشگاه شيراز اجرا شد. تيمارها شامل دو سطح آبياري (آبياري مطلوب و قطع آبياري در مرحله شيري شدن دانه جو) به‌عنوان فاكتور اصلي و شش تركيب از كشت مخلوط (جو در آذرماه، جو در دي‌ماه، جو در آذرماه + نخود در آذرماه، جو در آذرماه + نخود در دي‌ماه، جو در دي‌ماه + نخود در آذرماه و جو در دي‌ماه + نخود در دي‌ماه با به‌صورت يك در ميان به‌عنوان فاكتور فرعي بودند. تنش كم‌آبي بر غلظت كلروفيل a، فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز و پراكسيداز، محتواي نسبي آب برگ و درصد مشاركت مواد در جو و عملكرد دانه نخود اثر معني‌داري داشت. در شرايط تنش كم‌آبي عملكرد دانه جو همبستگي مثبت و معني‌داري با محتواي نسبي آب (*0/47= R2) برگ داشت. همچنين بيشترين غلظت كاروتنوئيد جو در كشت جو در آذر + نخود در دي‌ماه در شرايط تنش كم‌آبي به‌دست آمد. با توجه به اينكه كشت تأخيري جو در آذر + نخود در دي‌ماه در شرايط تنش كم‌آبي از محتواي كارتنوئيد، كارآيي انتقال مجدد مواد پرورده و مشاركت مواد بيشتر و به‌دنبال آن عملكرد دانه بالاتري در جو (4215/7 كيلوگرم در هكتار) برخوردار بود، احتمالاً مي‌تواند تيمار مناسبي براي كشت در شرايط كم‌آبي آخر فصل باشد.