مدل يابي معادلات ساختاري سبك‌هاي هويت‌يابي و خودكارآمدي با نگرش به بزهكاري در دانش‌آموزان

هدف: مقاله حاضر با هدف بررسي رابطه بين سبك‌هاي هويت‌يابي و خودكارآمدي با نگرش به بزهكاري در دانش‌آموزان دبيرستاني پسر متوسطه دوم گرگان انجام شد. روش شناسي: روش تحقيق، توصيفي از نوع همبستگي بود، جامعه آماري شامل 2700 دانش آموز بود كه 330 دانش‌آموز به شيوه نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب و به پرسشنامه‌هاي سبك هويت‌يابي برزونسكي (1989)، خودكارآمدي عمومي شرر و مادوكس(1982) و نگرش به بزهكاري پويا(1388) پاسخ دادند. براي تجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي و رگرسيون با نرم افزار  SPSS , Lisrel  استفاده شد. يافته ها: بر اساس يافته هاي پژوهش بين سبك هويت‌يابي با نگرش مثبت به بزهكاري ارتباط منفي و معنادار (0.96=R )، بين سبك‌هاي هويت‌يابي با خودكارآمدي رابطه مثبت و معنادار(0.73=R ) و بين خودكارآمدي با نگرش به بزهكاري ارتباط منفي و معنادار(0.71=R ) به دست آمد. نتايج تحليل رگرسيون حاكي از آن بود كه سبك‌هاي هويت‌يابي و خودكارآمدي مي‌توانند مقداري از واريانس نگرش مثبت به بزهكاري را پيش‌بيني نمايد.(0.96 =β). معادلات ساختاري نيز نشان داد مدل برازش خوبي از داده هاي دنياي واقعي داشته و تأثير متغير خودكارآمدي در مؤلفه هاي نگرش به بزهكاري تأييد شده و برازش معني دار بود. بحث و نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش حاضر مي توان از سبك ‌هاي هويت يابي و خودكارآمدي در كاهش نگرش به بزهكاري استفاده نمود.