طراحي مدل افزايش عدالت سازماني با رويكرد ارزش‌هاي فرهنگي اخلاقي در كاركنان آموزش‌وپرورش مشهد

هدف: پژوهش حاضر باهدف طراحي مدل افزايش عدالت سازماني با رويكرد ارزش‌هاي فرهنگي اخلاقي در كاركنان آموزش‌وپرورش انجام شد. روش شناسي: اين مطالعه ازنظر هدف كاربردي و ازنظر شيوه اجرا آميخته (كيفي و كمي) بود. جامعه پژوهش در بخش كيفي خبرگان مديران و معاونان نواحي هفت‌گانه آموزش ‌و پرورش شهرمشهد و دربخش كمي كاركنان آموزش ‌و پرورش نواحي هفت‌گانه شهر مشهد درسال تحصيلي 99-1398 بودند. نمونه پژوهش در بخش كيفي 30نفر بودند كه طبق اصل اشباع نظري باروش نمونه‌گيري دردسترس انتخاب و دربخش كمي 257نفر بودند كه با روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي انتخاب شدند. داده‌ها با روش‌هاي فيش‌برداري، مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته جمع‌آوري شدند كه روايي صوري و سازه تائيد و پايايي آن با روش آلفاي كرونباخ براي همه ابعاد بالاتراز 0.80بدست آمد. داده‌هاي بخش كيفي با روش دلفي و داده‌هاي بخش كمي با شاخص‌هاي آمار توصيفي و معادلات ساختاري درنرم‌افزارهاي SPSS-26تحليل شدند. يافته‌ها: يافته‌هاي بخش كيفي نشان داد كه عدالت سازماني داراي 4 مؤلفه توزيعي (4زيرمقياس)، رويه‌اي (3زيرمقياس)، تعاملي (2زيرمقياس) و زباني (2زيرمقياس) و ارزش‌هاي فرهنگي اخلاقي داراي چهار مؤلفه ارزش‌هاي فرهنگي (3زيرمقياس)، رهبري اخلاقي (4زيرمقياس)، اخلاق حرفه‌اي (3زيرمقياس) و جو اخلاقي (2زيرمقياس) بود. يافته‌هاي بخش كمي نشان داد كه مؤلفه‌هاي هردو عامل تائيد شد، زيرمقياس‌ها و مؤلفه‌ها بر مدل افزايش عدالت سازماني با رويكرد ارزش‌هاي فرهنگي اخلاقي اثر معناداري داشتند و مدل داراي شاخص‌هاي برازندگي مناسبي بود. بحث و نتيجه‌گيري: بر اساس يافته هاي پژوهش، مدل نهايي افزايش عدالت سازماني بارويكرد ارزش‌هاي فرهنگي اخلاقي در كاركنان آموزش ‌و پرورش طراحي شد كه اين مدل مي‌تواند براي متخصصان آموزش ‌و پرورش تلويحات كاربردي داشته باشد و ازآن‌جهت بهبود سازمان آموزش ‌و پرورش بهره ببرند.