بسترها و راهبردهاي توانمندسازي و ارتقاء جايگاه مديران آموزشي زن

هدف: هدف اين پژوهش بررسي بسترها و راهبردهاي توانمندسازي و ارتقاء جايگاه مديران آموزشي زن بود. روش شناسي‌: مطالعه حاضر از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه اجرا كيفي بود. جامعه پژوهش اسناد و متون توانمندسازي و ارتقاء جايگاه مديران آموزشي و خبرگان دانشگاهي، مديران ارشد و مديران آموزشي موفق استان گلستان در سال تحصيلي 400-1399 بودند. نمونه پژوهش شامل 27 سند مكتوب و 19 نفر از خبرگان دانشگاهي، مديران ارشد و مديران آموزشي موفق بودند كه طبق اصل اشباع نظري و با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزارهاي گردآوري اطلاعات شامل فيش‌برداري از اسناد و متون و مصاحبه نيمه‌ساختاريافته با خبرگان بود. داده‌ها با روش تحليل محتوا در نرم‌افزار MAXQDA-2020 تحليل شدند. يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد كه بسترهاي توانمندسازي و ارتقاء جايگاه مديران آموزشي زن شامل سه مقوله اصلي، پنج مقوله فرعي و 14 مفهوم بود كه مقوله‌هاي اصلي شامل انساني (با دو مقوله فرعي خودتنظيمي و برون‌تنظيمي)، اجتماعي (با دو مقوله فرعي بسترسازي محيطي و حمايت جامعه) و مديريتي (با يك مقوله فرعي سابقه مديريتي) بودند. همچنين، راهبردهاي توانمندسازي و ارتقاء جايگاه مديران آموزشي زن شامل چهار مقوله اصلي، هفت مقوله فرعي و 16 مفهوم بود كه مقوله‌هاي اصلي شامل توسعه مديريت (با دو مقوله فرعي فعاليت‌هاي عمومي و فعاليت‌هاي تخصصي)، پتانسيل‌هاي فردي (با دو مقوله فرعي روانشناختي و انساني)، محيطي و سياسي (با دو مقوله فرعي ديدگاه جامعه و نگاه حاكميتي) و اعتبارات (با يك مقوله فرعي سرمايه‌گذاري مالي) بودند. بحث و نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج مطالعه حاضر و با استفاده از بسترهاي و راهبردهاي شناسايي‌شده مي‌توان زمينه را براي توانمندسازي و ارتقاء جايگاه مديران آموزشي زن فراهم كرد.