اثربخشي آموزش صلح بر سرمايه‌هاي روان‌شناختي دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه اول

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش صلح بر سرمايه هاي روان شناختي دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول انجام شد. روش شناسي: پژوهش حاضر به روش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با پيگيري دو ماهه و در نظر گرفتن دو گروه آزمايش و كنترل انجام شد. جامعه آماري پژوهش را دانش آموزان پسر دوره اول متوسطه منطقه 3 شهر تهران در سال تحصيلي 99-1398، تشكيل دادند. 30 نفر نمونه با روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه سرمايه هاي روان شناختي لوتانز(PCQ) بود. گروه آزمايش طي 8 جلسه 120 دقيقه اي در 4 هفته مداوم، تحت آموزش صلح قرار گرفته و گروه كنترل، نيز هيچ گونه آموزشي در اين زمينه دريافت نكرد. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر در نرم افزار SPSS-22  استفاده شد يافته ها: نتايج نشان داد كه اجراي آموزش صلح در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل مؤلفه هاي چهارگانه سرمايه روان شناختي را در دانش آموزان پسر به صورت معنادار تحت تاثير قرار داده است . همچنين نتايج فوق در مرحله پيگيري در مقايسه با مرحله پس آزمون تفاوت چنداني نشان نداشت و براين اساس چنين نتيجه گيري شد كه آموزش صلح به دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول، سرمايه هاي روان شناختي را در آنان به صورت پايدار افزايش مي دهد. بحث و نتيجه گيري: با توجه به تأثير مثبت آموزش صلح بر افزايش سرمايه هاي روانشناختي دانش آموزان پسر دوره متوسطه اول، پيشنهاد مي شود، اين آموزش ها در برنامه درسي يا فوق برنامه دانش آموزان در پايه ها و دوره هاي مختلف تحصيلي گنجانده شود و نيز معلمان و اولياي مدرسه با شركت در كارگاه هاي آموزشي، با اين مفاهيم و اهميت و ضرورت پرداختن به آنها در محيط مدرسه و كلاس هاي درس آشنا شوند.