تحليل خدمات شهري از ديدگاه عدالت اجتماعي با تاكيد بر خدمات بهداشتي و درماني (مطالعه موردي: استان خوزستان)

دسترسي عادلانه همه افراد جامعه به خدمات بهداشتي درماني باعث ارتقاي سطح سلامت براي انجام فعاليتهاي اجتماعي شده و باعث ايجاد فضاي رشد و توسعه در جامعه ميگردد. در پژوهش حاضر با هدف تحليل خدمات بهداشتي درماني از ديدگاه عدالت اجتماعي ابتدا وضعيت 24 شهرستان استان خوزستان به لحاظ برخورداري از شاخصهاي بهداشتي درماني، با استفاده از مدل TOPSIS مورد ارزيابي قرار گرفته و مشخص شد كه شهرستان اهواز نسبت به ساير شهرستانهاي استان از وضعيت مطلوبتري برخوردار است. سپس سطح توسعه يافتگي شهرستان هاي استان با استفاده از مدل موريس به چهار گروه توسعه يافته، درحال توسعه، كمتر توسعه يافته و محروم تقسيم شده و با بهره گيري از سيستم اطلاعات جغرافيايي توزيع آنها نمايش داده شده است و نتايج نشان داد كه از كل شهرستانهاي استان، 6 شهرستان توسعه‌يافته، 8 شهرستان در حال توسعه، 8 شهرستان كمتر توسعه‌يافته و دو شهرستان محروم مي‌باشند با توجه به نتايج محاسبه ضريب تغييرات (C.V) بالاترين نابرابري در بين شهرستان‌ها به شهرستان باوي با ضريب 3.118 و از نظر شاخص‌ها به داروسازان با ضريب 3.351، و كمترين اختلاف در بين شهرستان‌ها به شهرستان اهواز با ضريب 2.194 و در بين شاخص‌ها به متوسط تعداد كاركنان خانه‌بهداشت با ضريب 0.274 اختصاص دارد. در پايان نتايج آزمون همبستگي پيرسون حاكي از وجود همبستگي مثبت و معني‌داري بين ميزان شهرنشيني و برخورداري از شاخص‌هاي بهداشتي درماني در بين شهرستان‌هاي استان خوزستان است.