چگونگي كاربست نظريه رفتار برنامه‌ريزي شده در تبيين الگوي مصرف آب خانگي: نقد و بررسي مقاله "مقايسه عوامل روانشناختي مؤثر بر رفتارهاي صرفه‌جويي و رفتارهاي افزايش بهره‌وري آب خانگي؛ مورد مطالعه شهر تهران"

How to Apply the Theory of Planned Behavior in Explaining the Pattern of Domestic Water Consumption: Comment on the paper; “Comparison of Psychological Factors Affecting the Residential Water Curtailment Behaviors and Water-Efficiency Behaviors; Case Study of Tehran, Iran”

مديريت عرضه‌محور به تنهايي جوابگوي امنيت آبي شهرها در آينده نخواهد بود. بنابراين، راهبرد مديريت تقاضا مبتني بر شناخت الگوي مصرفي و تغيير رفتار مصرف‌كنندگان آب مورد تأكيد قرار گرفته است. هدف اين نوشتار، پررنگ نمودن اهميت مطالعات مديريت تقاضاي آب خانگي و بررسي و نقد مقاله چاپ شده در مجله تحقيقات منابع آب ايران با عنوان "مقايسه عوامل روانشناختي مؤثر بر رفتارهاي صرفه‌جويي و رفتارهاي افزايش بهره‌وري آب خانگي؛ مورد مطالعه شهر تهران" است. در اين نوشتار، ميزان اثربخشي استفاده از مدل رفتار برنامه­ريزي شده در تبيين رفتار مصرفي مورد ترديد قرار مي­گيرد و دليل دستيابي به چنين نتايجي در اين مقاله مورد كنكاش قرار مي­گيرد. اين بررسي نشان مي­دهد كه در مطالعات مديريت تقاضاي آب خانگي بايستي اثر انواع اقدامات صرفه­ جويانه و عوامل تعيين‌كننده بر مصرف واقعي مبتني بر اندازه گيري حجمي مصرف مورد ارزيابي قرار گيرد و استفاده از الگوي مصرف مبتني بر خوداظهاري چندان اعتباري ندارد. مدل رفتار برنامهريزي شده بيشتر قابليت كاربرد در بررسي پذيرش و استفاده از رفتارهاي مرتبط با بهبود كارآيي مصرف آب نظير استفاده از تجهيزات كاهنده را دارا مي­باشد. همچنين، پس از شناخت الگوي پذيرش- اثر انواع اقدامات صرفه­جويانه، طراحي برنامه‌هاي اقدام اختصاصي براي پذيرش رفتارهاي كاهنده مؤثرتر از اهميت بسزايي برخوردار است.

Supply-oriented water management alone cannot support the future water security of cities. Therefore, the demand management strategy based on understanding the household water consumption patterns and changing the behavior of water users has emphasized. The purpose of this paper is to highlight the importance of domestic water demand management research and review and critique the results of the article published in Iran- Water Resources Research Journal entitled "Comparison of psychological factors affecting the residential water curtailment behaviors and water-efficiency behaviors; case study of Tehran, Iran." In this paper, the effectiveness of using the theory of planned behavior (TPB) model in explaining water consumption behavior is questioned, and the reason for achieving such results is dug deeper. Concisely, the behavior variable in the studies of domestic water demand management should be measured on actual water consumption via volumetric metering, and use of self-reported consumption pattern can lead to invalid results. The TPB model is more reliable in determining the adoption of water efficiency behaviors like installing water-saving devices. Besides, understanding the impact-likelihood of potential water conservation behaviors, designing specific action plans to adopt more effective conservation behaviors are of paramount importance.