پديد آورندگان :
اميرخاني، محدثه دانشگاه اصفهان , آيتي، اكرم دانشگاه اصفهان - دانشكده زبانهاي خارجي - گروه زبان و ادبيات فرانسه , مهدوي زاده، مژگان دانشگاه اصفهان - دانشكده زبانهاي خارجي - گروه زبان و ادبيات فرانسه
كليدواژه :
چندصدايي , گفتگومندي , گفتمان غيرمستقيم آزاد , باختين , مادام بواري , مهدي سحابي , محمد قاضي
چكيده فارسي :
بنابر نظريه ميخائيل باختين، گفتگومندي يا چندصدايي به حضور همزمان نقطه‌نظرها و صداهاي متعدد و متنوع با قدرت و توان يكسان اطلاق مي‌گردد به گونه‌اي كه هيچ‌يك از صداها بر ديگري تسلّط يا تقدّم نداشته باشد. گفتمان غيرمستقيم آزاد به عنوان يكي از شيوه‌هاي بازنمود گفتار و انديشه شخصيت‌ها و نيز يكي از ابهام‌آميزترين تكنيك‌هاي ادبي، از اصلي‌ترين شيوه‌هاي ايجاد چندصدايي مي‌باشد. در مقاله‌ي حاضر برآنيم تا اهميت و چگونگي ترجمه‌ي چندصدايي و شاخص‌هاي آن را در رمان مادام بواري اثر گوستاو فلوبر، به عنوان عالي‌ترين نمونه‌ي كاربست اين تكنيك نوشتاري، مطالعه كنيم و به اين پرسش پاسخ دهيم كه چگونه تكنيك چندصدايي در ترجمه نمايان مي‌گردد و چه تاثيري در خوانش اثر دارد. بر اين اساس، ابتدا به توضيح مفهوم چندصدايي پرداخته و در ادامه ضمن معرفي و توضيح شاخص‌هاي گفتمان غيرمستقيم آزاد، با بررسي بخش‌هايي از دو ترجمه‌ي مطرح انجام شده از رمان مادام بواري به زبان فارسي، توسط محمد قاضي (با همكاري رضا عقيلي) و مهدي سحابي، تأثير گفتمان غيرمستقيم آزاد در شكل‌گيري ويژگي چندصدايي را توضيح داده و نحوه‌ي عملكرد مترجمان مذكور را در بازگرداني شاخص‌هاي اين گفتمان بررسي كرده‌ايم تا ميزان آگاهي و شناخت آن‌ها را از اين مبحث تخمين بزنيم.
چكيده لاتين :
Aesthetics deals with the beauty of the poem on two levels: supra-structural (form), and infra-structural (content). From the infra-structural point of view, we distinguish some genres such as epic-mystical poetry. Divan Shams, the well-known example of Iranian epic-mystical poetry, with its supra and infra-structural aesthetics elements, makes the sense more powerful and impressive. In this work, Rumi often gives a musicality resulting from different arrangements of vowels, and consonants, elements of the supra-aesthetic structure of poetry, to induce mystical meanings. The study followed the transmission of its aesthetic elements in the French translation of Eva de Vitray-Meyerovitch, via the different stylistic processes, defined by Vinay and Darbelnet, such as loaning, calque, literal translation, transposition, modulation, equivalence, and adaptation. The transmission of the aesthetic elements of the poems of Rumi to French «language-culture» was difficult, sometimes strange, even pleasant and beautiful. This is stemming from the level of translating ability of the translator, as well as the level of “permeability” of the French language to the Persian linguistic and cultural elements. The linguistic horizon of Mirovich’s translation, different from the aesthetic horizon of Rumi’s poetry, is shaped by the translator’s interaction between the cultures of the target and source language, which has its own characteristics as an independent literary work.
