واكاوي نقش گروه ويژه اقدام مالي (FATF) در كارآمدسازي تحريم‌هاي يكجانبه امريكا (موردمطالعه؛ ايران)

An Analysis of the Role of the Financial Action Task Force (FATF) in the Effectiveness of the US Unilateral Sanctions (Case Study: Iran)

استفاده از سلاح تحريم روند تصاعدي داشته و به سياست محوري امريكا در مهار و مقابله با كشورهاي مستقل تبديل شده است. هم‌زمان با توسعه تحريم‌هاي يكجانبه امريكا، تحرك و اقدامات گروه ويژه اقدام مالي (فاتف) به‌عنوان مقابله با پولشويي و تأمين مالي تروريسم در نظام بين‌الملل افزايش يافته است. گرچه هم‌زماني تحركات اين دو نهاد معني‌دار است، اما روابط كاركردي اين دو نهاد بر يكديگر و تأثير آن بر كشورهاي تحت تحريم، شناخته شده نيست و كمتر مورد توجه پژوهشگران بوده است. درخصوص ايران كه هدف شديدترين تحريم‌هاي امريكاست، پيوستن به فاتف چه عواقب و فوايد محتملي درپي دارد؟ اين سؤال مهمي است كه پاسخ به آن ضرورت و نيازمندي مسئولان كشور در اتخاذ نحوه مواجهه را مي‌طلبد. اين پژوهش با روش توصيفي ـ تحليلي به بررسي اسناد مرتبط پرداخته و تلاش مي‌كند به اين سؤال پاسخ دهد. نتايج نشان مي‌دهد گروه ويژه اقدام مالي گرچه در ظاهر يك نهاد بين‌الدولي است، اما تحت نفوذ امريكاست و سياست‌هاي آن از چهار طريق موجب كارآمدسازي و تدقيق تحريم‌ها مي‌شود. برنامه اقدام اين گروه درخصوص ايران از شش جهت نادرست و از دو مسير زير تكميل‌كننده و تقويت‌كننده تحريم‌هاي امريكاست: الحاق به كنوانسيون‌ها موجب محدودسازي رفتار ايران در دور زدن تحريم‌ها و حمايت از محور مقاومت مي‌شود كه تخطي از آن، رژيم جديدي از تحريم‌ها ذيل شوراي امنيت سازمان ملل را به‌دنبال دارد. بانك‌ها و اشخاص حقوقي ملزم به اعمال تحريم‌ها و قطع ارتباط با اشخاص تحريمي در داخل ايران مي‌شوند و مسير خود تحريمي نهادهاي انقلابي را در داخل كشور به‌دنبال دارد. بنابراين، الحاق به فاتف نه‌تنها تسهيل‌كننده تحريم نيست، بلكه موجب خودتحريمي نهادهاي دفاعي و حافظ امنيت ملي كشور و باعث تقويت اثرگذاري تحريم‌هاي اوليه و ثانويه امريكاست. لذا تصويب و اجراي كامل برنامه اقدام فاتف، تعهدي يك‌طرفه، مضر و بدون فايده است كه تنها اجماع جهاني مقابله با جمهوري اسلامي را ازمنظر مالي و اقتصادي بيش‌از‌پيش فراهم خواهد كرد.

Employing sanctions has increased now, and has become a dominant US policy in containment and confrontation with independent countries. Along with imposing the unilateral US sanctions, the activities and measures of the Financial Action Task Force (FATF) to combat money laundering and terrorist financing in the international system have increased. Although the simultaneousness procedures of these two institutions are significantly obvious, the functional relationship between them and their effects on the countries under sanctions are not known and has not been considered by researchers sufficiently. What are the possible consequences and benefits of joining FATF for Iran, the most significant target of the US sanctions? This is an essential question requiring an answer by the country's officials while adopting how to make a deal. This descriptive-analytical research is intended to review the relevant documents to answer this question. The results revealed that FATF, although appearing as an international entity, is under US influence, and its policies make sanctions more effective in four ways. The group's action plan regarding Iran is incorrect in six respects. It and justifies and reinforces US sanctions in two ways: 1) Joining to the conventions restricts Iran's activities in circumventing sanctions and supporting the Axis of Resistance, and the violation of these conventions leads to new regime of sanctions under the UN Security Council. 2) The banks and legal entities are required to impose sanctions and cut ties with sanctioned individuals inside Iran, and a type of self-sanctioning approach follows revolutionary institutions within the country. Therefore, joining FATF does help ease the load of sanctions; rather, it leads to self-sanctions against defense institutions and the support of national security, and reinforces the effectiveness of US primary and secondary sanctions. Consequently, the ratification and full implementation of the FATF is a unilateral, harmful and useless commitment, which only helps the global consensus confront the Islamic Republic financially and economically mush easily.