كليدواژه :
جمهوري اسلامي ايران , امريكا , نئوگرامشي , هژمون
چكيده فارسي :
روابط جمهوري اسلامي ايران و امريكا در طول دهه هاي گذشته يكي از پيچيده ترين و درعين‌حال حساس ترين روابط دو كشور در نظام بين الملل بوده است. الگوي رفتاري اين دو كشور درقبال همديگر مبتني‌بر تعارض و تخاصم بوده كه با انعقاد توافق برجام، انتظار مي رفت اين مدل مي تواند الگويي براي حل‌وفصل مسالمتآميز ساير موضوعات اختلافي ديگر ما بين امريكا و ايران مورد استفاده قرار گيرد، اما برخلاف تصور برخي تحليل گران، امريكا به‌صورت يكجانبه از توافق خارج شد و نشان داد كه الگوي رفتاري تعارضي آن كشور درقبال ايران كماكان ادامه داشته و تعديلي در الگوي رفتاري صورت نگرفته است. بنابراين، اين مقاله با استفاده از نظريه هژموني نئوگرامشيسم و مبتني‌بر روش توصيفي - تحليلي و با استفاده از منابع اينترنتي و كتابخانه اي درصدد پاسخ به اين سؤال است كه سياست هاي امريكا درقبال جمهوري اسلامي ايران براساس نظريه نئوگرامشي چگونه قابل تبيين است؟ در پاسخ به اين سؤال فرضيه اي به اين صورت طرح مي شود كه سياست هاي امريكا درقبال جمهوري اسلامي ايران مبتني‌بر نظريه نئوگرامشي ها شامل؛ ايده سازي عليه ايران با هدف مشروعيت زدايي از آن؛ ديپلماسي اجبار و همچنين مشروعيت‌بخشي فشار عليه ايران ازطريق نهادهاي بين المللي بوده است.
چكيده لاتين :
Over the past decades, the relationship between the Islamic Republic of Iran and the United States have been one of the most complex, and concurrently, the most sensitive, relationship between the two countries in the international system. The pattern of behavior towards each other has been based on conflict and antagonism. However, it was supposed that the “Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA) agreement could be referred to as a model for peaceful settlement of other disputes between the US and Iran. Yet, contrary to expectations of some analysts, the United States unilaterally withdrew from the agreement, indicating that its pattern of conflict with Iran would continue, and that no change in its behavior had taken place. Accordingly, on the basis of Neo-Gramscian Theory, this descriptive-analytical method using online and library resources, tries to answer the question of how US policies towards the Islamic Republic of Iran can be explained. A hypothesis is put forward in response to the question emphasizing that US policies toward the Islamic Republic of Iran based on the theory of Neo-Gramscian theory, includes the theorization against Iran aiming at delegitimization, coercive diplomacy, and the justification of putting in pressure on Iran though international institutions.
